Duplextelegrafie is een methode voor telegrafische transmissie die tweerichtingscommunicatie via één draad mogelijk maakt. Dit wordt bereikt door twee verschillende frequenties te gebruiken, één voor elke communicatierichting. De eerste succesvolle duplextelegraaf werd in 1874 uitgevonden door Thomas Edison.
Duplextelegrafie werkt met behulp van een differentiële ontvanger, die onderscheid kan maken tussen de twee verschillende frequenties. Wanneer er vanaf het ene uiteinde van de draad een signaal wordt verzonden, pikt de ontvanger aan het andere uiteinde alleen het signaal op dat zich op de juiste frequentie bevindt. Dit maakt tweerichtingscommunicatie via één draad mogelijk.
Duplextelegrafie was een grote doorbraak in de communicatietechnologie, omdat het een veel efficiënter gebruik van telegraafdraden mogelijk maakte. Vóór de duplextelegrafie kon elke telegraafdraad slechts in één richting tegelijk worden gebruikt. Dit betekende dat als twee mensen met elkaar wilden communiceren, ze twee verschillende telegraafdraden moesten gebruiken. Duplextelegrafie maakte tweerichtingscommunicatie via één enkele draad mogelijk, waardoor de efficiëntie van telegraafdraden verdubbelde.
Duplextelegrafie werd eind 19e en begin 20e eeuw op grote schaal gebruikt. Uiteindelijk werd het echter vervangen door meer geavanceerde communicatietechnologieën, zoals de telefoon en de radio. |