Hier is een overzicht van de belangrijkste kenmerken:

* Eenrichtingscommunicatie (verzoek): De client initieert de communicatie door een verzoekbericht naar de server te sturen. Dit bericht bevat meestal informatie over de bewerking die de client door de server wil laten uitvoeren.

* Tweerichtingscommunicatie (verzoek en antwoord): De server verwerkt het verzoek en stuurt een antwoordbericht terug naar de client. Het antwoord kan de resultaten van de bewerking, een bevestiging, een foutmelding of andere relevante informatie bevatten.

* Asynchroon versus synchroon: De interactie kan synchroon of asynchroon zijn.

* Synchroon: De client blokkeert (wacht) totdat hij het antwoord van de server ontvangt. Dit is de meest gebruikelijke aanpak voor eenvoudige verzoeken.

* Asynchroon: De klant verzendt het verzoek en gaat verder met andere taken zonder op onmiddellijk antwoord te wachten. De server kan later een antwoord sturen, misschien met behulp van callbacks of gebeurtenissen om de client op de hoogte te stellen.

* Berichtstructuur: Het formaat van de verzoek- en antwoordberichten moet worden gedefinieerd en begrepen door zowel de client als de server. Vaak gaat het hierbij om dataserialisatietechnieken zoals JSON, XML of Protocol Buffers.

* Foutafhandeling: Het protocol heeft een mechanisme nodig om fouten af ​​te handelen. Dit kan via specifieke foutcodes in het antwoordbericht zijn, of via afzonderlijke foutmeldingen.

Voorbeelden:

* HTTP: Het meest voorkomende voorbeeld. Een webbrowser (client) verzendt een HTTP-verzoek naar een webserver en de server antwoordt met een HTTP-antwoord met de opgevraagde webpagina.

* RPC (Remote Procedure Call): Hiermee kan een client een procedure of functie op een externe server aanroepen alsof het een lokale oproep is. Het verzoek bevat de parameters van de procedure en het antwoord bevat de resultaten.

* gRPC: Een modern, krachtig RPC-framework.

* Berichtenwachtrijen (met verzoek-/antwoordpatronen): Hoewel berichtenwachtrijen vaak asynchroon zijn, kunnen er aanvraag-/antwoordpatronen bovenop worden geïmplementeerd met behulp van correlatie-ID's om verzoeken en antwoorden met elkaar te matchen.

In wezen biedt het request-reply-protocol een eenvoudig maar krachtig mechanisme waarmee gedistribueerde systemen kunnen communiceren, waardoor clients diensten kunnen aanvragen en reacties van servers kunnen ontvangen. De specifieke implementatiedetails kunnen sterk variëren, maar het fundamentele patroon van verzoek en antwoord blijft consistent.