| Richtingsmicrofoons, ook wel unidirectionele microfoons genoemd, pikken geluid effectiever op uit de ene richting dan uit de andere. Ze bereiken deze directiviteit via verschillende mechanismen, waarbij ze zich voornamelijk richten op het manipuleren van de geluidsgolven voordat ze het diafragma van de microfoon bereiken:
1. Drukgradiëntmicrofoons (meest voorkomende type richtmicrofoon):
* Principe: Deze microfoons zijn afhankelijk van het verschil in geluidsdruk tussen twee of meer punten. Ze hebben meerdere diafragma's of een enkel diafragma met strategisch geplaatste poorten of akoestische reflectoren. Geluidsgolven die de voorkant van de microfoon raken, arriveren iets eerder dan de golven die de achterkant raken. Het verschil in aankomsttijd en druk creëert een signaal dat de richting van de geluidsbron aangeeft.
* Typen:
* Cardioïde: Meest voorkomende; pikt het geluid voornamelijk van voren op, met een geleidelijke vermindering van de gevoeligheid aan de zijkanten en achterkant. Vaak in de vorm van een hart.
* Supercardioïde: Meer directioneel dan een cardioïde, met een smaller opnamepatroon maar een grotere gevoeligheid voor geluid van achteren.
* Hypercardioïde: Nog meer directioneel dan supercardioïde, met een nog smaller opnamepatroon en een hogere achtergevoeligheid.
* Bidirectioneel (Figuur 8): Neemt geluid van voren en van achteren even goed op, terwijl geluid van de zijkanten wordt onderdrukt.
2. Interferentiebuismicrofoons (gebruikt in shotgunmicrofoons):
* Principe: Deze gebruiken een lange, smalle buis om een zeer gericht patroon te creëren. Geluiden die van voren komen, reizen over de lengte van de buis en bereiken het diafragma van de microfoon. Geluiden van de zijkanten en de achterkant arriveren op verschillende tijdstippen en heffen elkaar op door destructieve interferentie. Hoe langer de buis, hoe gerichter de microfoon. Dit is de reden waarom shotgun-microfoons zo lang zijn.
3. Parabolische reflectoren:
* Principe: Dit zijn zelf geen microfoons, maar worden eerder gebruikt in combinatie met een kleine, omnidirectionele microfoon. Een parabolische schotel (zoals een satellietschotel) focust geluidsgolven van een afstand op de microfoon, waardoor de gevoeligheid en richtingsgevoeligheid aanzienlijk toenemen.
Samengevat:
Directionele microfoons maken gebruik van fysieke en akoestische ontwerpprincipes om geluid uit een specifieke richting te bevorderen. Of het nu gaat om drukgradiëntverschillen, interferentiebuistechnologie of parabolische reflectie, het uiteindelijke doel is om het signaal van de beoogde bron te verbeteren en tegelijkertijd ongewenst achtergrondgeluid te minimaliseren. De keuze voor het microfoontype hangt af van het gewenste richtingsgevoeligheidsniveau en de specifieke toepassing. |
