* Gedistribueerd vertrouwen: In een client-servermodel is de beveiliging grotendeels gecentraliseerd rond de server. Bij P2P wordt het vertrouwen verdeeld onder alle deelnemers. Dit betekent dat een compromis van een enkel knooppunt mogelijk het hele netwerk in gevaar kan brengen, of op zijn minst een aanzienlijk deel ervan. Er is geen enkel controlepunt dat moet worden bewaakt en beveiligd.

* Gebrek aan gecentraliseerde authenticatie en autorisatie: P2P-netwerken ontberen vaak robuuste authenticatie- en autorisatiemechanismen. Het is moeilijk om de identiteit van collega's te verifiëren en hun toegang tot bronnen te controleren. Dit maakt het voor kwaadwillende actoren gemakkelijker om het netwerk te infiltreren en kwaadaardige inhoud te verspreiden of aanvallen uit te voeren.

* Kwetsbaarheid voor Denial-of-Service (DoS)-aanvallen: Omdat het netwerk afhankelijk is van de bandbreedte en bronnen van individuele peers, is het gevoelig voor DoS-aanvallen. Een gecoördineerde aanval gericht op meerdere knooppunten kan het netwerk overweldigen, waardoor het niet meer beschikbaar is voor legitieme gebruikers.

* Moeilijkheden bij het patchen en updaten: In tegenstelling tot client-servernetwerken waar updates centraal kunnen worden geïmplementeerd, vereisen P2P-netwerken dat elke peer zijn software afzonderlijk bijwerkt. Dit maakt het een uitdaging om consistente beveiliging in het hele netwerk te handhaven en kwetsbare knooppunten bloot te leggen.

* Vergroot aanvalsoppervlak: Elke peer fungeert als zowel client als server, waardoor het aanvalsoppervlak aanzienlijk wordt vergroot in vergelijking met een client-server-model. De software en configuratie van elke peer introduceert potentiële kwetsbaarheden.

* Bezorgdheid over gegevensprivacy: Gegevens die op P2P-netwerken worden gedeeld, kunnen moeilijk te volgen en te beschermen zijn. Het gedecentraliseerde karakter maakt het moeilijker om beleid en regelgeving op het gebied van gegevensprivacy af te dwingen.

* Malwaredistributie: P2P-netwerken worden van oudsher gebruikt om malware te verspreiden. Het gemak van het delen van bestanden zonder sterke verificatie maakt het een vruchtbare voedingsbodem voor de verspreiding van kwaadaardige software.

* Gebrek aan transparantie: Het kan moeilijk zijn om te weten welke peers deelnemen aan een P2P-netwerk, waardoor het moeilijk wordt om beveiligingsbedreigingen te identificeren en aan te pakken.

Hoewel sommige P2P-netwerken deze beveiligingsproblemen proberen aan te pakken door middel van technieken als encryptie en digitale handtekeningen, is het een aanzienlijk grotere uitdaging om hetzelfde beveiligingsniveau te bereiken als een goed beheerde client-server-architectuur. Het inherente gedistribueerde en gedecentraliseerde karakter vergroot fundamenteel de moeilijkheid en complexiteit van het beveiligen van het netwerk.