Passieve netwerkbeveiligingsaanvallen zijn aanvallen waarbij de aanvaller het netwerkverkeer afluistert of monitort zonder het te wijzigen. Ze zijn bedoeld om informatie te verkrijgen, niet om de dienstverlening te verstoren. Hier zijn enkele soorten:
* Netwerk snuiven: Dit omvat het vastleggen van netwerkpakketten terwijl ze door het netwerk reizen. Tools zoals Wireshark worden gebruikt om de vastgelegde gegevens te analyseren, waardoor mogelijk gevoelige informatie wordt onthuld, zoals gebruikersnamen, wachtwoorden, creditcardnummers en andere vertrouwelijke gegevens.
* Verkeersanalyse: Dit houdt niet noodzakelijkerwijs het lezen van de inhoud van pakketten in, maar het analyseren van metagegevens zoals de frequentie, het volume en de timing van de communicatie. Dit kan patronen en informatie over de communicatiepartners en de aard van de communicatie onthullen, zelfs zonder de feitelijke inhoud te kennen. Een aanvaller kan bijvoorbeeld het belang van een communicatie afleiden op basis van de frequentie of prioriteit ervan.
* Protocolanalyse: Het onderzoeken van de structuur en inhoud van netwerkprotocollen om te begrijpen hoe applicaties communiceren en kwetsbaarheden kunnen identificeren. Dit helpt bij het vinden van zwakke punten in de protocollen zelf of de implementatie ervan.
* Afluisteren: Een meer algemene term die het in het geheim luisteren naar of onderscheppen van netwerkcommunicatie omvat. Dit kunnen methoden omvatten zoals het gebruik van radiofrequentieontvangers (RF) om draadloze communicatie vast te leggen of het aftappen van fysieke netwerkkabels.
Het is belangrijk op te merken dat hoewel passieve aanvallen systemen niet direct beschadigen of verstoren, de verkregen informatie kan worden gebruikt voor volgende actieve aanvallen. De informatie die via passieve aanvallen wordt verzameld, is vaak een voorbode van schadelijkere aanvallen. |