De authenticatiebeschermingsmethode wordt bepaald door het communicatiemechanisme of instellingen in de toepassing, server of systeem zelf.
Hier is een uitsplitsing:
* Communicatiemechanisme: Dit verwijst naar het onderliggende protocol dat wordt gebruikt voor communicatie. Bijvoorbeeld:
* https (http over TLS/SSL): Biedt codering en authenticatie met behulp van digitale certificaten, waardoor veilige communicatie wordt gewaarborgd.
* ssh (beveiligde shell): Gebruikt publieke toetsencryptografie voor authenticatie en codering, waardoor externe toegang veilig is.
* kerberos: Een netwerkauthenticatieprotocol dat vaak wordt gebruikt in bedrijfsomgevingen, wat een sterke authenticatie en autorisatie biedt.
* SAML (Beveiligingsbevestiging Markup -taal): Gebruikt voor het uitwisselen van authenticatie- en autorisatiegegevens tussen systemen.
* Toepassing, server of systeeminstellingen: Deze instellingen bepalen hoe de applicatie, server of het systeem de verificatie omgaat. Dit omvat:
* authenticatiemethoden: Wachtwoordgebaseerde, multi-factor authenticatie (MFA), biometrische authenticatie, enz.
* Beleid voor toegangscontrole: Definiëren wie toegang heeft tot welke bronnen en met welke machtigingen.
* beveiligingsprotocollen: Implementatie van specifieke beveiligingsmaatregelen zoals tariefbeperking, invoervalidatie en inbraakdetectie.
Daarom is de authenticatiebeschermingsmethode een combinatie van zowel communicatiemechanisme als specifieke toepassing/systeeminstellingen. Het gekozen mechanisme bepaalt de basisbeveiligingsstichting, terwijl de instellingen de beveiligingshouding verder verfijnen en verbeteren. |