Een IP-adres is een numeriek label dat wordt toegewezen aan elk apparaat dat deelneemt aan een computernetwerk dat het internetprotocol gebruikt voor communicatie. Het bestaat uit twee hoofdonderdelen:
* Netwerkadres: Dit onderdeel identificeert het netwerk waartoe het apparaat behoort. Zie het als de stad of gemeente op een postadres.
* Hostadres: Dit onderdeel identificeert het specifieke apparaat binnen dat netwerk. Dit is hetzelfde als het adres en huisnummer binnen de stad.
De specifieke samenstelling is afhankelijk van de versie van het IP-protocol:
* IPv4 (Internet Protocol versie 4): Deze oudere versie gebruikt 32 bits, weergegeven als vier decimale getallen, elk variërend van 0 tot 255, gescheiden door punten (punten). Bijvoorbeeld:`192.168.1.100`. Elk van deze vier cijfers vertegenwoordigt een byte (8 bits).
* IPv6 (Internet Protocol versie 6): Deze nieuwere versie gebruikt 128 bits, weergegeven als acht groepen van vier hexadecimale cijfers, gescheiden door dubbele punten. Bijvoorbeeld:`2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334`. Voorloopnullen binnen een groep kunnen vaak worden weggelaten (bijvoorbeeld `2001:db8:85a3::8a2e:370:7334`). IPv6-adressen zijn veel langer dan IPv4-adressen om tegemoet te komen aan het veel grotere aantal benodigde adressen.
Samenvattend:hoewel de representatie verschilt, bestaan zowel IPv4- als IPv6-adressen fundamenteel uit een netwerkadrescomponent en een hostadrescomponent, hoewel de manier waarop deze componenten worden gecodeerd en de totale adreslengte aanzienlijk verschillen. |