* CNO's nummerbronnen, zoals telefoonnummers, binnen een specifieke regio of land beheren. Ze houden zich doorgaans niet bezig met adressen op individueel gebruikersniveau, zoals P-NOk.

* P-NOk (of soortgelijke termen als P-ONK) verwijst naar een concept dat verband houdt met authenticatie en autorisatie binnen specifieke netwerkarchitecturen, het meest prominent aanwezig in oudere telecomsystemen. Het is in wezen een bevestiging dat de beller is geverifieerd en toestemming heeft om een ​​oproep te plaatsen.

De rol van de CNO omvat niet direct het verkrijgen of verifiëren van P-NOk-informatie. In plaats daarvan zou de P-NOk-verificatie worden afgehandeld door de verschillende netwerkelementen die betrokken zijn bij het opzetten van een oproep:

* Oproepconfiguratieproces: Wanneer er een oproep wordt gedaan, omvatten de signaleringsprotocollen (zoals SS7 of SIP) tussen de bellende en gebelde partijen authenticatie- en autorisatiemechanismen. Deze mechanismen zorgen ervoor dat de oproep legitiem is en dat de beller toestemming heeft om de bestemming te bereiken. De specifieke implementatie varieert afhankelijk van de technologie. P-NOk is zo'n element in oudere technologieën. Moderne systemen gebruiken andere methoden.

* Authenticatieservers: Deze servers zorgen voor de verificatie van de identiteit en rechten van de beller.

Kortom, de functie van de CNO ligt op een hoger niveau en houdt zich bezig met algemene nummerplannen, terwijl P-NOk (of vergelijkbare concepten) een detail op een lager niveau is van het opzetten van oproepen, afgehandeld door netwerkapparatuur en beveiligingssystemen. Ze zijn niet direct gerelateerd in de zin dat de CNO P-NOk-informatie verkrijgt.