| IPv4 (Internet Protocol versie 4) is de vierde herziening van het Internet Protocol (IP), het belangrijkste communicatieprotocol in de internetprotocolsuite voor het doorgeven van datagrammen over netwerkgrenzen heen. Het is een verbindingsloos protocol, wat betekent dat er geen speciale verbinding tot stand wordt gebracht voordat gegevens worden verzonden; in plaats daarvan wordt elk pakket afzonderlijk verzonden.
Hier is een overzicht van de belangrijkste kenmerken:
* Adres: IPv4 gebruikt 32-bits adressen, weergegeven als vier decimale getallen gescheiden door punten (bijvoorbeeld 192.168.1.1). Hierdoor zijn ongeveer 4,3 miljard unieke adressen mogelijk (2
32
). Deze beperkte adresruimte is een belangrijke reden waarom IPv6 is ontwikkeld.
* Verbindingsloos: Zoals gezegd vereist het geen speciale verbinding. Elk pakket wordt afzonderlijk verzonden en er is geen garantie op levering of bestelling. Protocollen op een hoger niveau (zoals TCP) bouwen bovenop IPv4 om betrouwbare gegevensoverdracht te bieden.
* Beste levering: IPv4 doet zijn best om pakketten af te leveren, maar garandeert geen bezorging, bestelling of foutloze verzending. Als een pakket verloren gaat, is het aan protocollen op een hoger niveau om dit af te handelen.
* Pakketgebaseerd: Gegevens worden opgesplitst in pakketten, elk met een eigen header die bron- en bestemmingsadressen bevat, evenals andere informatie.
* Routing: Routers gebruiken het bestemmings-IP-adres in de pakketheader om het beste pad te bepalen om het pakket naar zijn bestemming door te sturen. Dit wordt bereikt met behulp van routeringstabellen die netwerkvoorvoegsels aan interfaces toewijzen.
* Fragmentatie en hermontage: IPv4 kan pakketten fragmenteren zodat ze door netwerken met kleinere Maximum Transmission Units (MTU's) passen en deze op de bestemming weer samenvoegen.
Beperkingen van IPv4:
De voornaamste beperking van IPv4 is de beperkte adresruimte. De uitputting van de beschikbare IPv4-adressen leidde tot de ontwikkeling en inzet van IPv6. Andere beperkingen zijn onder meer:
* Beveiligingsproblemen: Het oorspronkelijke ontwerp ontbeerde ingebouwde beveiligingsfuncties, waardoor het kwetsbaar was voor verschillende aanvallen. Oplossingen zoals IPSec zijn ontwikkeld om deze problemen aan te pakken.
* Header-overhead: De relatief kleine headergrootte kan onder bepaalde omstandigheden minder efficiënt zijn dan de grotere header van IPv6.
Samenvattend is IPv4 een fundamenteel protocol dat communicatie tussen netwerken mogelijk maakt, maar de beperkingen ervan hebben geleid tot de adoptie van IPv6 als de volgende generatie IP-adressering. Hoewel IPv4 nog steeds op grote schaal wordt gebruikt, is de uiteindelijke vervanging ervan door IPv6 aan de gang. |
