* ipv4: Gebruikt 32 bits om een ​​adres weer te geven. Dit zorgt voor 2^32 (ongeveer 4,3 miljard) unieke adressen.

* ipv6: Gebruikt 128 bits om een ​​adres weer te geven. Dit zorgt voor 2^128 (een echt massief nummer) unieke adressen.

Hier is een eenvoudige analogie:

Stel je voor dat je een stad hebt met slechts 4 miljard huizen. Dat is net als de IPv4 -adresruimte. Stel je nu een stad voor met voldoende huizen om elke korrel zand op aarde te huisvesten. Dat is net als de IPv6 -adresruimte.

Waarom de grotere adresruimte?

Het internet is exponentieel gegroeid. We hebben meer apparaten verbonden dan ooit tevoren, van smartphones en laptops tot slimme koelkasten en zelfs verkeerslichten. IPv4 had eenvoudigweg geen adressen meer om aan al deze apparaten toe te wijzen. IPv6 is gemaakt om dit probleem op te lossen door een enorme en praktisch onbeperkte adresruimte te bieden.

Key Takeaways:

* IPv6 is niet "groter" in termen van individuele adresgrootte (elk IPv6 -adres is 128 bits versus 32 bits voor IPv4).

* IPv6 is "groter" in termen van zijn adresruimte en biedt een bijna oneindig aantal unieke adressen.

* Deze enorme adresruimte is cruciaal voor het opvangen van het steeds groeiende aantal verbonden apparaten in het internet of Things (IoT) -tijdperk.