Hier is een overzicht:

* Lagere frequenties (POTS): De laagste frequenties zijn gereserveerd voor de traditionele Plain Old Telephone Service (POTS), waardoor spraakoproepen gelijktijdig met de ADSL-datatransmissie kunnen blijven functioneren. Dit is van cruciaal belang voor het behoud van de oude telefoonfunctionaliteit.

* Upstream (abonnee op het Centraal Bureau): Hogere frequenties (maar nog steeds relatief laag) worden gebruikt voor upstream-gegevensoverdracht (bijvoorbeeld het uploaden van bestanden, het verzenden van e-mails). De hier toegewezen bandbreedte is kleiner omdat gebruikers over het algemeen minder gegevens uploaden dan ze downloaden.

* Downstream (centraal kantoor naar abonnee): De hoogste frequenties worden toegewezen aan de stroomafwaartse gegevensoverdracht (bijvoorbeeld het downloaden van webpagina's, het streamen van video's). Deze ontvangt het grootste deel van de bandbreedte en weerspiegelt typisch gebruikersgedrag.

De specifieke gebruikte frequentiebereiken kunnen enigszins variëren afhankelijk van de ADSL-standaard (ADSL, ADSL2, ADSL2+), maar het algemene principe van het gebruik van FDM om de signalen te scheiden blijft hetzelfde. De scheiding is geen scherpe grens, maar eerder een geleidelijke overgang met verschillende frequenties die verschillende hoeveelheden gegevens transporteren. Aan beide uiteinden (in de modem en het centrale kantoor) worden filters gebruikt om de spraak- en datasignalen effectief te scheiden.

Samenvattend maakt ADSL op slimme wijze gebruik van bestaande telefoonlijnen door het beschikbare frequentiespectrum te verdelen in afzonderlijke kanalen voor spraak en data, waarbij het datakanaal verder asymmetrisch wordt onderverdeeld om prioriteit te geven aan de grotere downstream bandbreedte.