Drie belangrijke componenten van een subnet zijn:

1. Subnetmasker: Dit is een 32-bits getal (weergegeven in decimale notatie met stippellijnen, zoals een IP-adres, bijvoorbeeld 255.255.255.0) dat bepaalt welk deel van een IP-adres het netwerkadres vertegenwoordigt en welk deel het hostadres vertegenwoordigt. Het werkt als een masker, waarbij het hostgedeelte van het IP-adres wordt verborgen (of op nul gezet) om het netwerkadres te onthullen waartoe de host behoort. Het subnetmasker definieert de grootte van het subnet. Een langere reeks '1'-bits in de binaire representatie van het subnetmasker geeft een kleiner subnet aan; een kortere reeks duidt op een groter subnet.

2. Netwerkadres: Dit is het unieke adres dat een bepaald subnet binnen een groter netwerk identificeert. Dit is het deel van het IP-adres dat overblijft na het toepassen van het subnetmasker. Alle apparaten binnen een subnet delen hetzelfde netwerkadres. Dit is cruciaal voor het routeren van verkeer binnen en tussen subnetten.

3. Hostadres: Dit is het unieke adres dat een specifiek apparaat (computer, printer, enz.) binnen een subnet identificeert. Het is het resterende deel van het IP-adres nadat het netwerkadres is geïdentificeerd door het subnetmasker. Geen twee apparaten binnen hetzelfde subnet kunnen hetzelfde hostadres hebben. Het aantal beschikbare hostadressen wordt bepaald door het subnetmasker (het aantal '0' bits). Sommige hostadressen zijn gereserveerd (bijvoorbeeld netwerkadres en broadcastadres).

Kortom, het subnetmasker dicteert hoe een IP-adres wordt verdeeld in netwerk- en hostgedeelten, waarbij het netwerkadres wordt gedefinieerd (dat alle apparaten in het subnet delen) en unieke hostadressen mogelijk zijn voor elk apparaat binnen dat subnet. Deze drie componenten werken samen om apparaten in een netwerk efficiënt te organiseren en te beheren.