In RIP (Routing Information Protocol) heeft een pakket een maximaal aantal hops van 15. Als een pakket dit aantal hops overschrijdt, wordt het beschouwd als een routeringslus en wordt het weggegooid om te voorkomen dat het netwerk verstopt raakt en oneindige lussen ontstaan.
Wanneer een pakket zijn 15e hop bereikt, stelt het RIP-apparaat dat het ontvangt vast dat het een routeringslus is en gooit het pakket weg. Dit zorgt ervoor dat het pakket niet eindeloos binnen het netwerk blijft worden doorgestuurd. Dit mechanisme helpt ook bij het voorkomen dat onjuiste routeringsinformatie zich door het netwerk verspreidt.
RIP gebruikt het aantal hops als maatstaf om het beste pad naar een bestemming te bepalen. Elke keer dat een pakket van het ene apparaat naar het andere wordt doorgegeven, wordt het aantal hops met 1 verhoogd. Als er meerdere routes beschikbaar zijn, kiest RIP de route met het laagste aantal hops.
Door het maximale aantal hops te beperken, helpt RIP routeringslussen te voorkomen, de netwerkstabiliteit te behouden en het routeringsproces binnen het netwerk te vereenvoudigen. |