* Zijn eigen IP-adres (mogelijk): Sommige routers hebben een statisch IP-adres geconfigureerd in hun firmware. Anderen krijgen later een IP-adres via DHCP of andere methoden.

* De hardwareconfiguratie: Het type processor, de hoeveelheid RAM, beschikbare interfaces (Ethernet-poorten, Wi-Fi-radio's, enz.) en mogelijk wat basisinformatie over die interfaces.

* Opstartvolgorde en firmware-instructies: De stappen die nodig zijn om het besturingssysteem en andere softwarecomponenten te laden.

* Basisconfiguratieparameters (mogelijk): Dit kan een standaard gebruikersnaam en wachtwoord omvatten, mogelijk standaard netwerkinstellingen (zoals subnetmasker, standaard gateway - hoewel deze vaak later dynamisch worden verkregen) en mogelijk enkele basisbeveiligingsinstellingen.

* Locatie van de configuratiebestanden: Het weet waar het de configuratiebestanden moet zoeken (meestal opgeslagen in NVRAM of flash-geheugen). Deze bestanden bevatten meer gedetailleerde instructies voor het instellen van het netwerk na de eerste keer opstarten.

Belangrijk is dat dit niet het geval is weten:

* De topologie van het netwerk: Het weet niet welke andere apparaten ermee zijn verbonden, wat hun IP-adressen zijn of hoe ze met elkaar zijn verbonden.

* De status van de interfaces: In eerste instantie zijn de interfaces mogelijk uitgeschakeld of bezig met initialisatie.

* De routeringstabel: Deze is leeg of bevat alleen standaardroutes (indien deze vooraf zijn geconfigureerd).

* Specifieke netwerkinstellingen (vaak): Veel configuraties worden geladen na de eerste keer opstarten vanuit permanente opslag.

In wezen is de initiële opstartfase een minimale status; Pas nadat de configuratie is geladen en verbindingen tot stand zijn gebracht, krijgt de router een vollediger inzicht in het netwerk waarvan hij deel uitmaakt.