1. Dynamische routingprotocollen:

* Hoe ze werken: Dynamische routeringsprotocollen zoals RIP, OSPF, BGP en EIGRP stellen routers in staat om automatisch routeringsinformatie met elkaar uit te wisselen. Ze gebruiken algoritmen om routeringstabellen te bouwen en te onderhouden op basis van factoren zoals netwerktopologie, afstand tot bestemmingen en netwerkverkeer.

* In de routeringstabel komen: Wanneer een router leert over een nieuwe route (bijv. Een netwerksegment, een externe gateway, enz.) Door een dynamisch routeringsprotocol, voegt het de overeenkomstige route -invoer toe aan de routeringstabel. Dit proces omvat meestal:

* Route advertentie: Routers verzenden periodieke updates of geactiveerde updates (in geval van wijzigingen) over hun netwerkkennis naar andere routers met hetzelfde protocol.

* Routeberekening: Routers analyseren de ontvangen routeringsinformatie en berekenen het beste pad naar elke bestemming op basis van de statistieken van het protocol (bijv. Hoptelling voor RIP, bandbreedte en vertraging voor OSPF).

* Route -installatie: Als een router bepaalt dat een nieuwe route beter is dan de bestaande (of als deze leert over een nieuw netwerk), voegt deze de overeenkomstige route -invoer toe aan de routeringstabel.

2. Statische routes:

* Hoe ze werken: In tegenstelling tot dynamische routingprotocollen worden statische routes handmatig geconfigureerd door een netwerkbeheerder. Dit betekent dat u expliciet het pad definieert dat een specifieke bestemming moet volgen.

* In de routeringstabel komen: U voegt een statische route rechtstreeks toe aan de routeringstabel van een router met behulp van configuratieopdrachten die specifiek zijn voor het besturingssysteem van de router (bijv. "IP -route" voor Cisco Routers, "Route" voor Linux).

3. Dynamische routes met statische overschrijvingen:

* Hoe ze werken: U kunt statische routes combineren met dynamische routeringsprotocollen. Als een netwerkbeheerder een route wil negeren die dynamisch is geleerd, kunnen ze een statische route configureren met een hogere administratieve afstand.

* In de routeringstabel komen: Het dynamische routeringsprotocol leert in eerste instantie de route en voegt deze toe aan de routeringstabel. De handmatig geconfigureerde statische route met een hogere administratieve afstand (die een meer voorkeursroute aangeeft) heeft echter voorrang, ter vervanging van de dynamisch aangeleerde route in de tabel.

Samenvattend:

De sleutel is om te begrijpen dat routes via twee hoofdmechanismen in de routeringstabel komen:

* dynamisch: Door communicatie tussen routers met behulp van dynamische routingprotocollen.

* statisch: Door expliciete configuratie door een netwerkbeheerder.

Het proces voor het toevoegen van dynamische routes omvat routeadvertentie, routeberekening en route -installatie op basis van het specifieke protocol. Statische routes vereisen daarentegen dat handmatige interventie rechtstreeks aan de routeringstabel wordt toegevoegd.