1. Adresresolutie :Wanneer gegevens van de ene host naar de andere op een netwerk worden verzonden, moet de afzender het fysieke adres (MAC-adres) van de ontvangende host kennen. Dit gebeurt via het proces van adresresolutie. Als de afzender niet over het fysieke adres van de ontvanger beschikt, stuurt hij een Address Resolution Protocol (ARP)-verzoek naar het broadcastadres, waarbij alle apparaten in het netwerk worden gevraagd te reageren als ze het opgegeven IP-adres hebben. Het apparaat met het bijbehorende IP-adres reageert met zijn fysieke adres, dat vervolgens voor toekomstig gebruik in de ARP-cache van de afzender wordt opgeslagen.

2. Route ontdekken :Zodra het fysieke adres van de bestemmingshost is verkregen, gebruiken routers een protocol met de naam Routing Information Protocol (RIP), Open Shortest Path First (OSPF) of Border Gateway Protocol (BGP) om het meest efficiënte pad te bepalen waar datapakketten naartoe kunnen worden gestuurd. de bestemming bereiken. Routers wisselen routeringsinformatie uit met aangrenzende routers en werken hun routeringstabellen bij met de beste routes op basis van statistieken zoals het aantal hops (het aantal routers waar gegevens doorheen moeten), bandbreedte en latentie (vertraging).

3. Doorsturen :wanneer een pakket bij een router arriveert, onderzoekt de router het IP-adres van zijn bestemming. Op basis van de informatie in zijn routeringstabel bepaalt de router de volgende hop (de volgende router of gateway waar het pakket naartoe moet worden doorgestuurd) naar de beoogde bestemming. Het pakket wordt vervolgens doorgestuurd naar de juiste volgende hop. Dit proces gaat door totdat het pakket de gateway van het bestemmingsnetwerk en uiteindelijk de bestemmingshost bereikt.

4. Lus vermijden :Om te voorkomen dat pakketten in een eindeloze lus terechtkomen, gebruiken routers technieken als split-horizon routing en 'poison reverse routes'. Split-horizon routing voorkomt dat een router een route terugstuurt naar de router waarvan hij die route heeft geleerd. Poison reverse-routes wijzen oneindige of zeer hoge meetgegevens toe aan sommige routes, waardoor deze voor andere routers minder wenselijk zijn om te selecteren, waardoor lussen worden voorkomen.

5. Taakverdeling :Sommige routeringsprotocollen ondersteunen taakverdeling, waarbij de router verkeer over meerdere beschikbare paden kan verdelen om het netwerkverkeer in evenwicht te brengen en de prestaties te optimaliseren. Dit helpt netwerkcongestie te voorkomen en zorgt ervoor dat gegevens efficiënt worden gerouteerd.

6. Routeonderhoud :Routeringstabellen worden voortdurend bijgewerkt met de meest actuele informatie via updates van het routeringsprotocol. Routers gebruiken deze updates om hun routeringstabellen te vernieuwen, waardoor realtime en nauwkeurige route-informatie wordt gegarandeerd. In het geval van een verbindingsfout of andere netwerkwijzigingen zullen routers hun routes opnieuw berekenen en bijwerken om de netwerkconnectiviteit te behouden.

Over het geheel genomen omvat het routeringsproces een combinatie van adresresolutie, routedetectie, doorsturen, lusvermijding, taakverdeling en routeonderhoud om datapakketten efficiënt over een netwerk te verplaatsen.