Het passieve opdracht in dynamische routeringsprotocollen gaat niet over het bieden van iets aan het protocol zelf. In plaats daarvan gaat het erom te regelen hoe het protocol interageert met specifieke interfaces.
Hier is een uitsplitsing:
* wat het doet: De opdracht "passieve" vertelt een dynamisch routeringsprotocol om het verzenden van routeringsupdates (advertenties) op een specifieke interface uit te schakelen. Het voorkomt ook dat het protocol van leerroutes vanaf die interface.
* waarom het wordt gebruikt:
* Beveiliging: Het voorkomen van ongewenste advertentie van interne routes op externe netwerken kan de beveiliging verbeteren.
* Optimalisatie: Het uitschakelen van routeringsupdates op interfaces die ze niet nodig hebben, kunnen netwerkverkeer verminderen en de prestaties verbeteren.
* redundantie: In sommige gevallen wilt u misschien een passieve interface gebruiken om te voorkomen dat het protocol door een secundair pad leerroutes leert.
Voorbeeld:
Laten we ons voorstellen dat je een router hebt met twee interfaces:
* interface A: Verbonden met een openbaar netwerk, waar u routes wilt adverteren.
* interface B: Verbonden met een privé -netwerk, waar u geen routes wilt adverteren.
U kunt de opdracht "passieve" op interface B gebruiken om te voorkomen dat routing -updates op die interface worden verzonden. Dit zal:
* Voorkom dat de router interne routes op het privénetwerk adverteert.
* Voorkom dat de router leertroutes van het private netwerk.
Samenvattend: De opdracht "passieve" is een hulpmiddel om selectief te bepalen hoe een dynamisch routeringsprotocol interageert met verschillende netwerkinterfaces. Het gaat er niet om iets te bieden aan het protocol zelf, maar eerder om te beheersen hoe het zich gedraagt in specifieke netwerkscenario's. |