| Routers gebruiken routeringsprotocollen om informatie over netwerktopologie en routes uit te wisselen, waardoor ze routeringstabellen kunnen bouwen en onderhouden. Hier zijn enkele veel voorkomende soorten routeringsprotocollen:
Routeringsprotocollen voor afstandsvector
* RIP (Routing Information Protocol): Een eenvoudig, klassiek protocol dat hoptelling als de metriek gebruikt. RIP wordt vaak gebruikt in kleine netwerken vanwege het gemak van implementatie.
* igrp (interieur gateway routing protocol): Het eigen protocol van Cisco dat RIP uitbreidt met bandbreedte, vertraging-, belasting- en betrouwbaarheidsmatrieken. IGRP wordt nu beschouwd als verouderd en vervangen door Eigrp.
* eigrp (verbeterde interieur gateway routing protocol): Een ander Cisco-protocol dat gebruik maakt van een hybride afstandsvector/link-state-aanpak, die verbeterde prestaties en schaalbaarheid biedt in vergelijking met RIP en IGRP.
Link-state routingprotocollen
* OSPF (eerst kortste pad open): Een veel gebruikt protocol dat link-state informatie uitzendt naar alle routers in het netwerk. OSPF gebruikt het algoritme van Dijkstra om het kortste pad te berekenen en is efficiënter dan afstands-vectorprotocollen in grote netwerken.
* IS-IS (intermediair systeem tot tussenliggende systeem): Net als OSPF is IS-IS een link-state protocol dat een hiërarchisch adresseringsschema voor schaalbaarheid gebruikt.
PATH-Vector Routering Protocollen
* BGP (Border Gateway Protocol): Het primaire routingprotocol dat wordt gebruikt voor het routeren tussen autonome systemen (AS). BGP is een padvectorprotocol dat padinformatie uitwisselt met andere ASE's, waardoor complexer routebeleid mogelijk is.
Andere routeringsprotocollen
* ripng (routing -informatieprotocol volgende generatie): Een afstandsvectorprotocol ontworpen voor IPv6-netwerken.
* DVMRP (multicast routering protocol op afstand): Een multicast routeringsprotocol dat wordt gebruikt om gegevens tegelijkertijd naar meerdere ontvangers te distribueren.
Het juiste routeringsprotocol kiezen:
De keuze van het routeringsprotocol is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder:
* Netwerkgrootte en complexiteit: Link-state protocollen zijn beter geschikt voor grote en complexe netwerken.
* Administratieve overhead: Afstandvectorprotocollen zijn eenvoudiger te configureren en te beheren.
* Beveiligingsvereisten: OSPF en IS-is bieden meer robuuste beveiligingsfuncties.
* Interoperabiliteit: RIP en OSPF worden op grote schaal ondersteund door verschillende leveranciers.
Inzicht in de verschillende routeringsprotocollen en hun kenmerken kunt u de meest geschikte kiezen voor uw netwerkbehoeften. |
