In Linux kunt u met een werkruimte, ook wel een virtuele desktop, virtuele werkruimte of desktopomgeving genoemd, meerdere afzonderlijke desktops of werkgebieden organiseren binnen één fysiek beeldscherm of over meerdere beeldschermen. Het stelt gebruikers in staat verschillende taken, applicaties en vensters logisch te scheiden in onafhankelijke ruimtes.
U kunt bijvoorbeeld één werkruimte hebben die speciaal is bedoeld voor werkgerelateerde taken, een andere voor persoonlijke taken en een derde voor entertainment of gamen. Elke werkruimte kan zijn eigen set geopende vensters en toepassingen hebben, zonder de andere werkruimten te verstoren.
Werkruimten helpen vooral bij taakbeheer en organisatie, vooral als u met veel open vensters en applicaties werkt. Ze maken het gemakkelijk om te schakelen tussen verschillende contexten, zoals werk en privé, zonder dat u meerdere vensters op één bureaublad hoeft te minimaliseren of opnieuw in te delen.
U kunt werkruimten doorgaans wijzigen met behulp van sneltoetsen of door op speciale knoppen of pictogrammen in de taakbalk of het paneel van uw bureaubladomgeving te klikken. In sommige desktopomgevingen kunt u ook aangepaste werkruimte-indelingen maken, verschillende achtergrondachtergronden aan werkruimten toewijzen, en meer.
Het concept van werkruimten is nauw verwant aan virtuele desktops, die in wezen hetzelfde idee hebben. De terminologie kan echter variëren, afhankelijk van de specifieke desktopomgeving of grafische gebruikersinterface (GUI) die u gebruikt. |