| De twaalf tafels (Latijn:Leges Duodecim Tabularum) waren de eerste geschreven wetten van de oude Romeinse Republiek. Ze werden aan het einde van de 5e eeuw voor Christus samengesteld als antwoord op de eisen van de plebejers voor een geschreven wetboek om hen te beschermen tegen de willekeurige acties van de patricische magistraten.
De Twaalf Tafels bestreken een breed scala aan onderwerpen, waaronder het strafrecht, het burgerlijk procesrecht, het eigendomsrecht en het familierecht. Ze werden in het openbaar tentoongesteld op het Forum Romanum, zodat alle burgers de wetten konden kennen en begrijpen.
De Twaalf Tafelen waren een belangrijke mijlpaal in de ontwikkeling van het Romeinse recht. Ze vormden een basis voor een rechtvaardiger en rechtvaardiger rechtssysteem, en ze hielpen de rechtsstaat in Rome te bevorderen. De Twaalf Tafelen bleven eeuwenlang van kracht en hadden een diepgaande invloed op de ontwikkeling van het Romeinse recht en de rechtssystemen in heel Europa.
Hier zijn de twaalf tablets:
1. Van dagvaarding
2. Over diefstal
3. Over debiteuren
4. Over de rechten van vaders
5. Over erfenis en voogdij
6. Over eigendomsrechten
7. Over schade en onrechtmatige daad
8. Over overtredingen
9. Over publiekrecht
10. Heilige wet
11. Supplementen
12. Bijlage
De Twaalf Tafelen vormen een fascinerend en belangrijk onderdeel van de geschiedenis van het Romeinse recht. Ze bieden een kijkje in het leven van de oude Romeinen en hun rechtssysteem. De Twaalf Tafels zijn ook een bewijs van het belang van de rechtsstaat en de bescherming van individuele rechten. |
