Een biometrische scanner is een apparaat dat biometrische technologie gebruikt om een persoon te identificeren of te authenticeren op basis van hun unieke fysieke of gedragskenmerken. In plaats van iets te gebruiken dat je *weet *(zoals een wachtwoord) of iets dat je *bezit *(zoals een sleutelkaart), gebruikt het iets dat je *bent *.
Gebruikte gebruikte biometrische kenmerken zijn onder meer:
* vingerafdruk: Analyseert de unieke patronen en richels op de vingertop van een persoon.
* Gezichtsherkenning: Brengt de unieke kenmerken van het gezicht van een persoon in kaart, zoals de afstand tussen ogen, neusvorm en kaaklijn.
* Irisherkenning: Scant de unieke patronen in de iris van het oog van een persoon.
* Retina -scan: Scant de bloedvaten achter in het oog van een persoon (meer invasief dan iris scannen).
* Spraakherkenning: Analyseert de unieke kwaliteiten van de stem van een persoon, inclusief toonhoogte, toon en ritme.
* Handgeometrie: Meet de vorm en grootte van de hand van een persoon.
* DNA -analyse: Analyseert de unieke genetische code van een persoon (meestal gebruikt in forensische wetenschap, minder gebruikelijk in de dagelijkse veiligheid).
Biometrische scanners worden gebruikt in verschillende toepassingen, waaronder:
* Beveiligingstoegangscontrole: Voor het beveiligen van gebouwen, computers en andere gevoelige gebieden.
* Wetshandhaving: Voor het identificeren van verdachten en het verifiëren van identiteiten.
* randcontrole: Voor het verifiëren van de identiteiten van reizigers.
* Tijd- en aanwezigheidssystemen: Voor het volgen van werknemerswerkuren.
* beveiliging van mobiele apparaten: Smartphones en tablets ontgrendelen.
* Financiële transacties: Het autoriseren van betalingen en toegang tot accounts.
Hoewel zeer veilige, zijn biometrische scanners niet waterdicht. Ze kunnen vatbaar zijn voor spoofing (met behulp van een nep -vingerafdruk of afbeelding), en er bestaan ook zorgen over gegevensprivacy en beveiliging. |