* Grid-computing: Hierbij wordt gebruik gemaakt van een groot aantal geografisch verspreide computers (vaak eigendom van verschillende organisaties of individuen) om één enkel groot probleem op te lossen. Voorbeelden hiervan zijn SETI@home (zoeken naar buitenaardse intelligentie) en Folding@home (het simuleren van het vouwen van eiwitten). Deze gebruiken doorgaans een master-worker-model waarbij een centrale server taken verdeelt over veel werkknooppunten.

* Clustercomputers: Hierbij wordt gebruik gemaakt van een verzameling onderling verbonden computers die samenwerken als één systeem. Deze computers bevinden zich vaak dicht bij elkaar (bijvoorbeeld in een datacenter) en beschikken over snelle verbindingen. Dit zorgt voor een grotere coördinatie en snellere communicatie tussen knooppunten dan grid computing. Clusters worden vaak gebruikt voor high-performance computing (HPC), het uitvoeren van grote simulaties of het verwerken van enorme datasets.

* Cloudcomputing: Hoewel het niet strikt 'delen' is in de zin van directe controle over individuele machines, bieden cloud computing-platforms zoals AWS, Azure en Google Cloud u de mogelijkheid om werklasten te verdelen over een enorm netwerk van servers. U huurt computerbronnen (virtuele machines, containers, enz.) indien nodig en het platform beheert de distributie en toewijzing van middelen.

* Peer-to-Peer (P2P) computergebruik: Dit houdt in dat taken worden verdeeld over een netwerk van even capabele computers, waarbij elke computer zowel als client als als server fungeert. BitTorrent is een bekend voorbeeld van het delen van P2P-bestanden, maar kan ook worden aangepast voor andere computertaken.

* Vrijwilliger computergebruik: Dit is een gespecialiseerde vorm van grid computing die afhankelijk is van de vrijwillige rekenkracht van de computers van individuele gebruikers. SETI@home en Folding@home zijn goede voorbeelden.

Welk specifiek systeem wordt gekozen, hangt af van factoren als:

* De aard van de taak: Sommige taken zijn gemakkelijk parallelleerbaar, andere niet.

* De omvang en complexiteit van de taak: Grotere, complexere taken vereisen meer rekenkracht en kunnen baat hebben bij grid- of clustercomputing.

* Het vereiste coördinatieniveau: Strak gecoördineerde taken hebben een cluster nodig, terwijl losjes gecoördineerde taken een raster kunnen gebruiken.

* De geografische spreiding van de computers: Grid computing is beter geschikt voor geografisch verspreide computers, terwijl cluster computing beter is voor computers die zich dicht bij elkaar bevinden.

* Budget en infrastructuur: Cloud computing biedt schaalbaarheid, maar kan duur zijn; clusters vereisen aanzienlijke investeringen vooraf in hardware en netwerken.

Kortom, er is niet één enkel systeem, maar eerder een reeks benaderingen voor het delen van rekenkracht, elk met zijn eigen sterke en zwakke punten.