* The Abacus: Hoewel het geen computermachine in de moderne zin is, vertegenwoordigt het de vroegst bekende hulpmiddelen voor berekening.

* Mechanische rekenmachines: Apparaten zoals Pascal's Calculator (1642) en de getrapte Reckoner (Leibniz, 1673) gebruikten tandwielen en andere mechanische componenten om rekenkundige bewerkingen uit te voeren. Dit waren belangrijke stappen in de richting van automatisering.

* Analytical Engine van Charles Babbage (1837): Hoewel het nooit volledig is gebouwd tijdens zijn leven vanwege technologische beperkingen, wordt het ontwerp van Babbage beschouwd als een conceptuele blauwdruk voor een computer met een algemene doeleinden. Het omvatte belangrijke elementen zoals een centrale verwerkingseenheid, geheugen en invoer-/uitvoerapparaten, waarbij de architectuur van moderne computers wordt voorspeld. Het werk van Ada Lovelace aan het potentieel van de analytische motor is ook cruciaal, omdat ze wordt gecrediteerd voor het schrijven van het eerste computeralgoritme.

* Boolean Algebra (1854): Het werk van George Boole bood de wiskundige basis voor digitale logica, cruciaal voor het weergeven van informatie en het uitvoeren van logische bewerkingen binnen een computer.

* Vroege elektromechanische computers: Machines zoals de Atanasoff-Berry-computer (ABC, 1937-1942) en Colossus (1943) gebruikten vacuümbuizen en andere elektromechanische componenten om berekeningen uit te voeren, waarbij de kloof tussen mechanische en volledig elektronische computers overbrugde. Deze zijn meestal ontworpen voor specifieke doeleinden (bijvoorbeeld codebreaking).

* The Eniac (1946): De elektronische numerieke integrator en computer was een van de eerste algemene elektronische digitale computers. Het was massief en gebruikte duizenden vacuümbuizen, maar het demonstreerde de kracht van elektronische berekening.

* het opgeslagen programma-concept (von Neumann-architectuur): Deze cruciale innovatie, onafhankelijk ontwikkeld door verschillende onderzoekers, stond toe dat instructies en gegevens in hetzelfde geheugen werden opgeslagen, waardoor flexibeler en krachtigere computing mogelijk werd. Deze architectuur werd de basis voor de meeste moderne computers.

Kortom, de moderne computer is het hoogtepunt van eeuwen van incrementele verbeteringen en doorbraken in wiskunde, mechanica en elektronica. Het was geen plotselinge uitvinding, maar eerder een geleidelijke evolutie voortbouwend op eerdere concepten en technologieën.