Dit is waarom:

* Beveiliging: Directe hardwaretoegang zou kwaadaardige programma's in staat stellen schade aan te richten op een systeem. De toegangscontroles van het OS voorkomen dat niet -geautoriseerde programma's toegang hebben tot gevoelige apparaten of op destructieve manieren toegang hebben tot hardware.

* Resource Management: Het OS beheert hardwarebronnen (CPU -tijd, geheugen, I/O -apparaten) om een ​​eerlijke toewijzing tussen lopende programma's te garanderen. Zonder dit kunnen programma's middelen uitdagen, wat leidt tot systeemcrashes of vertragingen.

* abstractie: Verschillende hardware -apparaten hebben wild verschillende interfaces. Het besturingssysteem biedt consistente, gestandaardiseerde interfaces (API's) die programma's kunnen gebruiken, waardoor ze worden afgeschermd tegen de complexiteit van hardware-specifieke details.

* Driver -eis: Veel hardware -apparaten vereisen specifieke software genaamd "stuurprogramma's" om te communiceren met het besturingssysteem. Een programma heeft het juiste stuurprogramma nodig dat is geïnstalleerd om toegang te krijgen tot een bepaald apparaat. Als de bestuurder niet aanwezig is, kan het programma niet communiceren met de hardware.

* Gebruikersmachtigingen: Zelfs met noodzakelijke stuurprogramma's hebben programma's op gebruikersniveau mogelijk geen toestemming om toegang te krijgen tot bepaalde hardware. Een standaardtoepassing kan bijvoorbeeld meestal niet rechtstreeks toegang krijgen tot de netwerkkaart om RAW -netwerkpakketten te verzenden zonder beheerdersrechten.

Kortom, programma's zijn indirect toegang tot hardware via het besturingssysteem en alleen met de nodige machtigingen en stuurprogramma's. Het besturingssysteem fungeert als een poortwachter en zorgt voor gecontroleerde en veilige toegang tot systeembronnen.