| Ja, een klassennetwerk, of beter gezegd, een deel van een IP-adresruimte gereserveerd voor een bepaalde klasse (Klasse A, B of C in het oudere IPv4-adresseringsschema) kan worden gereserveerd, en was vaak *, gereserveerd voor speciale doeleinden. Hoewel klassieke adressering grotendeels achterhaald is, blijft het concept relevant om te begrijpen hoe IP-adresbereiken historisch werden toegewezen.
Bijvoorbeeld:
* Klasse A: Een aanzienlijk deel van de Klasse A-adressen werd toegewezen aan specifieke organisaties of overheidsinstanties, waardoor in feite grote blokken werden gereserveerd voor hun interne netwerken.
* Klasse B: Op dezelfde manier werden Klasse B-adressen vaak toegewezen aan grotere organisaties, en sommige bereiken werden gereserveerd voor specifiek gebruik.
* Klasse C: Hoewel veel Klasse C-netwerken waren toegewezen aan kleinere organisaties, waren sommige gereserveerd voor privégebruik (bijvoorbeeld 192.168.0.0/16), waardoor ze niet openbaar routeerbaar waren op internet. Dit betekent dat ze gereserveerd waren voor interne netwerken.
Het is van cruciaal belang om te begrijpen dat moderne IP-adressering gebruik maakt van Classless Inter-Domain Routing (CIDR) , dat het stijlvolle systeem heeft vervangen. CIDR maakt een flexibelere en efficiëntere toewijzing van IP-adressen mogelijk, en specifieke adresbereiken worden gereserveerd door organisaties zoals IANA (Internet Assigned Numbers Authority) voor specifieke doeleinden (privénetwerken, multicast, loopback, enz.), in plaats van te vertrouwen op het oudere, op klassen gebaseerde systeem. Dus hoewel de term 'klassennetwerk' deze historische context oproept, bestaat de huidige praktijk uit het reserveren van specifieke IP-adresbereiken, ongeacht eventuele oudere klassenaanduidingen. |
