1. MAC -adres: Dit is de unieke identificatie van de NIC. Het is een 48-bit fysiek adres dat permanent aan de kaart is toegewezen en cruciaal is voor communicatie op een lokaal netwerk. Hoewel het niet letterlijk wordt "verbrand", wordt het vaak als permanent en moeilijk te veranderen beschouwd.

2. Firmware: Dit is een klein programma dat de basisbewerking van de NIC regelt. Het behandelt taken zoals gegevensoverdracht, foutcontrole en communicatieprotocollen. De firmware wordt meestal opgeslagen in het flash -geheugen, dat kan worden bijgewerkt, maar het is niet iets dat gebruikers normaal direct met elkaar inwerken.

3. Bootloader: Dit is een klein programma dat loopt wanneer de NIC opstart. Het laadt de firmware en initialiseert de kaart. De bootloader kan ook omgaan met andere taken, zoals het identificeren van de kaart en het bieden van basisconfiguratie -opties.

4. Configuratiegegevens: Dit omvat instellingen die de werking van de NIC regelen, zoals de snelheid en duplex van de verbinding, het type netwerkkabel dat wordt gebruikt en de instellingen voor stroombeheer. Deze gegevens kunnen door de gebruiker worden gewijzigd via instellingen van het besturingssysteem of via gespecialiseerde software.

5. Diagnostische gegevens: De NIC kan diagnostische informatie opslaan over de werking ervan, zoals foutlogboeken, prestatiestatistieken en driverversies. Deze informatie wordt meestal door netwerkbeheerders gebruikt voor het oplossen van problemen.

Samenvattend is er geen informatie "verbrand" in een NIC in de letterlijke zin. Verschillende essentiële gegevens en programma's worden echter permanent opgeslagen, waaronder het MAC -adres, firmware, bootloader, configuratiegegevens en diagnostische informatie.

Het is belangrijk op te merken dat de specifieke details van de opgeslagen informatie en hoe deze is opgeslagen, kunnen variëren, afhankelijk van de specifieke NIC en de fabrikant.