Moderne digitale telefoons, zelfs eenvoudige telefoons, gebruiken microprocessors voor een verscheidenheid aan functies. Het zijn niet altijd zeer geavanceerde processors, maar ze zijn er wel. Het specifieke type en de mogelijkheden variëren afhankelijk van de functies van de telefoon. Dit is waar ze voor kunnen worden gebruikt:
* Oproepverwerking: Het beheren van de verbinding, het verwerken van DTMF-tonen (de tonen die u hoort als u op knoppen drukt) en het routeren van gesprekken. Dit is een fundamentele functie in zelfs de eenvoudigste digitale telefoon.
* Signaalverwerking: Analoge spraaksignalen omzetten naar digitaal en omgekeerd (als het een digitale telefoon is met een analoge interface zoals een traditionele vaste lijn). Vaak gaat het hierbij om Digital Signal Processing (DSP)-mogelijkheden binnen de microprocessor.
* Functie-implementatie: Omgaan met extra functies zoals nummerherkenning, wisselgesprek, toegang tot voicemail, luidspreker en doorschakelen. Meer geavanceerde functies vereisen meer verwerkingskracht.
* Energiebeheer: Het stroomverbruik optimaliseren om de levensduur van de batterij te verlengen (voor draadloze of draadloze telefoons).
* Weergavebediening: Als de telefoon een display heeft, regelt de microprocessor wat er op het scherm wordt weergegeven (bijvoorbeeld nummerherkenning, menu's, enz.).
* Beveiliging: Beveiligingsfuncties implementeren om ongeoorloofde toegang of afluisteren te voorkomen. Dit wordt steeds belangrijker in moderne VoIP-telefoons.
In wezen fungeert de microprocessor als het ‘brein’ van de telefoon en coördineert al zijn functies. Zonder dit zou een moderne digitale telefoon eenvoudigweg niet werken. De specifieke microprocessor die wordt gebruikt, zou een relatief energiezuinig en goedkoop apparaat zijn, ontworpen voor ingebedde systemen. U zult geen krachtige desktopprocessor van desktopklasse aantreffen in een gewone telefoon! |