Windows I/O:

* Objectgericht: Windows gebruikt een objectgeoriënteerde benadering van I/O. Alles, inclusief bestanden, apparaten en netwerkverbindingen, wordt weergegeven als een handvat (een ondoorzichtige identificatie). Bewerkingen worden uitgevoerd op deze handvatten met behulp van functies als 'ReadFile' en 'WriteFile'. Dit zorgt voor een consistente interface voor verschillende typen I/O.

* Meer abstract: Windows biedt over het algemeen een hoger abstractieniveau. De details over hoe gegevens feitelijk van en naar apparaten worden overgedragen, zijn grotendeels verborgen voor de applicatieprogrammeur.

* Grotere afhankelijkheid van stuurprogramma's in de kernelmodus: Windows is sterk afhankelijk van stuurprogramma's in de kernelmodus om apparaatspecifieke I/O-bewerkingen uit te voeren. Deze stuurprogramma's fungeren als tussenpersoon tussen applicaties en hardware.

* Meer gecentraliseerd I/O-beheer: I/O-bewerkingen worden centraler beheerd door de Windows-kernel.

Linux I/O:

* Bestandssysteem centraal: Linux behandelt alles als een bestand, inclusief apparaten (met behulp van apparaatbestanden in `/dev`). Dit vereenvoudigt het I/O-model en biedt een uniforme interface via systeemaanroepen zoals 'lezen' en 'schrijven'.

* Dichter bij de hardware (potentieel): Hoewel het nog steeds abstract is, biedt Linux meer directe controle over de hardware, afhankelijk van het toegangsniveau dat door het programma wordt gevraagd. Dit is mogelijk via direct gebruik van apparaatstuurprogramma's of zelfs geheugen-toegewezen I/O.

* Nadruk op apparaatstuurprogramma's: Linux is ook sterk afhankelijk van apparaatstuurprogramma's, maar deze communiceren vaak directer met de hardware dan hun Windows-tegenhangers.

* Meer gedecentraliseerd (in sommige aspecten): Hoewel de kernel nog steeds centraal staat, kunnen sommige I/O-bewerkingen een meer directe interactie tussen applicaties en specifieke apparaatstuurprogramma's met zich meebrengen, wat in sommige situaties tot een minder gecentraliseerde aanpak leidt.

Belangrijkste verschillen samengevat:

| Kenmerk | Windows | Linux |

|---------------|------------------------------------|-------------------------------------|

| Benader | Objectgeoriënteerd, op handvat gebaseerd | Bestandssysteemgerichte, uniforme interface |

| Abstractie | Hoger niveau | Kan op een lager niveau zijn (afhankelijk van toegang)|

| Interface | `LeesBestand`, `SchrijfBestand`, etc. | `lezen`, `schrijven`, enz. |

| Apparaatbehandeling | Voornamelijk via stuurprogramma's in de kernelmodus | Voornamelijk via stuurprogramma's |

| Consistentie | Consistent voor verschillende I/O-typen | Verenigd via het bestandssysteem |

In praktische termen:

De verschillen zijn niet altijd dramatisch duidelijk voor de gemiddelde applicatieprogrammeur. Bibliotheken op hoog niveau (zoals de standaard input/output-streams van C++ of de 'open'-functie van Python) abstraheren meestal veel van deze details op laag niveau. Wanneer het echter om hardwaretoegang op laag niveau of prestatie-optimalisatie gaat, wordt de onderliggende architectuur aanzienlijk relevanter. Het ontwikkelen van een krachtig apparaatstuurprogramma vereist bijvoorbeeld een diepgaand inzicht in het specifieke I/O-model van elk besturingssysteem.