* Imperatieve werkwoorden: Dit zijn werkwoorden die bevelen of sturen, zoals 'gaan', 'doen', 'maken', 'vinden', 'uitleggen', 'berekenen', 'schrijven', 'opsommen', 'vergelijken', 'analyseren', enz. De zin is meestal opgebouwd rond deze werkwoorden.

* Specifieke taken of doelen: Instructies hebben altijd betrekking op een specifieke taak of doel dat moet worden bereikt. Het zijn niet alleen maar feitelijke uitspraken of meningen. Er is een gewenst resultaat.

* Volgorde: Instructies worden vaak in een specifieke volgorde gepresenteerd, waarbij de stappen logisch op elkaar volgen. Woorden als 'eerst', 'volgende', 'dan', 'na', 'eindelijk', enz. duiden op deze reeks. Genummerde lijsten of lijsten met opsommingstekens zijn ook sterke indicatoren.

* Zoekwoorden die een richtlijn aangeven: Woorden als 'hoe', 'stappen', 'procedure', 'methode', 'gids', 'tutorial', 'instructies' en soortgelijke uitdrukkingen geven duidelijk aan dat de volgende tekst een reeks instructies bevat.

* Afwezigheid van subjectieve mening of analyse: Instructies zijn doorgaans objectief en gericht op de taak die moet worden uitgevoerd. Ze vermijden persoonlijke meningen of subjectieve interpretaties.

Ik analyseer de invoertekst met behulp van natuurlijke taalverwerkingstechnieken om deze kenmerken te identificeren. Door de aanwezigheid van deze kenmerken te combineren, kan ik met een hoge mate van nauwkeurigheid bepalen of een bepaald stuk tekst een reeks instructies vormt.