1. Markeren als verwijderd:

- Het besturingssysteem markeert de ruimte die door het verwijderde bestand wordt ingenomen als beschikbaar voor overschrijven.

- De gegevens (de feitelijke inhoud van het bestand) blijven intact, maar worden gemarkeerd als verwijderd.

2. Referentieverwijdering:

- De directory-invoer van het bestand, een klein stukje metagegevens dat informatie over het bestand bevat, zoals de locatie en grootte, wordt verwijderd of bijgewerkt om aan te geven dat het bestand is verwijderd.

3. Niet-toegewezen ruimte:

- De ruimte die aan het verwijderde bestand is gekoppeld, wordt niet-toegewezen of vrije ruimte.

4. Bestand niet onmiddellijk verwijderd:

- Het is van cruciaal belang om te begrijpen dat het verwijderen van een bestand van een flashdrive op dit moment niet onmiddellijk en volledig alle gegevens wist. Hoewel de bestandsreferentie verdwenen is, blijven databits en -stukken vaak bestaan.

5. Overschrijfmogelijkheid:

- Naarmate er meer nieuwe bestanden worden gemaakt en opgeslagen, overschrijven ze uiteindelijk delen van de flashdrive, inclusief enkele die voorheen door het verwijderde bestand werden gebruikt. Door dit overschrijven worden in de loop van de tijd delen van de gegevens van het verwijderde bestand effectief vernietigd.

Deze reeks verklaart waarom verwijderde bestanden soms kunnen worden hersteld met behulp van software voor gegevensherstel. Deze softwareprogramma's zijn in staat een schijf te scannen en een verwijderd bestand te reconstrueren door de niet-overschreven fragmenten te lokaliseren uit sectoren die nog niet door nieuwere gegevens zijn geclaimd.

Herstel voorkomen (veilig wissen):

Als absolute gegevensverwijdering en het voorkomen van toekomstige reconstructie absoluut noodzakelijk zijn, kan gespecialiseerde software of geavanceerde technieken worden gebruikt om een ​​‘veilige verwijdering’, ‘veilige verwijdering’ uit te voeren of het opslagapparaat te ‘formatteren’ om de onderliggende gegevens volledig onbruikbaar en virtueel te maken. onherstelbaar.