| Een secundaire partitie is een gedeelte van een harde schijf of ander opslagapparaat dat gescheiden is van de primaire partitie (ook wel de opstartpartitie genoemd). De primaire partitie bevat doorgaans het besturingssysteem en essentiële systeembestanden, terwijl secundaire partities worden gebruikt om gegevens, andere besturingssystemen of applicaties op te slaan.
Hier is een overzicht:
* Primaire partitie: Gewoonlijk kan slechts één primaire partitie als opstartbaar worden aangemerkt (waar het besturingssysteem opstart). Hoewel systemen technisch gezien meerdere primaire partities kunnen hebben, is dit beperkt (meestal tot vier op MBR-systemen, meer op GPT-systemen).
* Secundaire partitie (of logische schijf): Deze partities worden *na* de primaire partitie(s) gemaakt. Ze bevatten niet de opstartlader van het besturingssysteem. Op oudere systemen (die het Master Boot Record- of MBR-partitioneringsschema gebruiken) worden secundaire partities vaak aangemaakt binnen een *extended partitie*, die als container voor deze partities fungeert. Modernere systemen gebruiken de GUID Partition Table (GPT), die deze beperking niet heeft en alle partities gelijker behandelt.
In eenvoudiger bewoordingen:Stel je je harde schijf voor als een groot appartementencomplex. De primaire partitie is het appartement waar de gebouwbeheerder (uw besturingssysteem) woont. Secundaire partities zijn de andere appartementen in het gebouw, die elk voor verschillende doeleinden worden gebruikt (het opslaan van documenten, games, een ander besturingssysteem enz.).
Het belangrijkste verschil is de opstartbaarheid. Alleen de primaire (opstart)partitie wordt gebruikt om de computer op te starten; secundaire partities moeten worden geopend *nadat* het besturingssysteem is geladen. |
