Een optische harde schijf is een apparaat voor gegevensopslag dat gegevens van en naar optische schijven leest en schrijft. Optische schijven zijn gemaakt van een dunne laag metaal waarin kleine putjes zijn gestempeld. Deze putjes vertegenwoordigen binaire gegevens, die worden gelezen door een laser die door de schijf wordt gereflecteerd. De laser scant de schijf in een spiraalvormig patroon en de gegevens worden gedecodeerd terwijl de laser over de putten gaat.
Optische harde schijven zijn langzamer dan traditionele magnetische harde schijven, maar hebben het voordeel dat ze veel meer gegevens op één schijf kunnen opslaan. Optische schijven kunnen ook gemakkelijk worden getransporteerd, waardoor ze ideaal zijn voor het maken van back-ups van gegevens of het overbrengen van grote bestanden tussen computers. Enkele van de meest voorkomende typen optische harde schijven zijn:
* CD-ROM:CD-ROM's kunnen alleen gegevens van schijven lezen. Ze zijn populair voor het opslaan van grote hoeveelheden gegevens, zoals softwareapplicaties of muziekalbums.
* CD-RW:CD-RW's kunnen gegevens naar schijven lezen en schrijven. Ze worden vaak gebruikt voor het maken van back-ups van gegevens of het maken van aangepaste cd's.
* Dvd-rom:dvd-roms kunnen gegevens van dvd's lezen. Dvd's kunnen meer gegevens opslaan dan cd's, en worden vaak gebruikt voor het opslaan van films of tv-programma's.
* DVD-RW:DVD-RW's kunnen gegevens naar dvd's lezen en schrijven. Ze worden vaak gebruikt voor het maken van back-ups van gegevens of het maken van aangepaste dvd's.
Optische harde schijven zijn grotendeels vervangen door solid-state drives (SSD's), die sneller en betrouwbaarder zijn. Optische harde schijven worden echter nog steeds in sommige toepassingen gebruikt, bijvoorbeeld voor het maken van back-ups van gegevens of het overbrengen van grote bestanden tussen computers. |