Er bestaat niet één enkele ‘ontdekking’ van inkt, omdat de ontwikkeling ervan een geleidelijk proces was dat millennia en diverse culturen omvatte. In plaats daarvan werden in verschillende delen van de wereld onafhankelijk van elkaar verschillende inkten uitgevonden met behulp van gemakkelijk verkrijgbare materialen. De evolutie kan grofweg worden gecategoriseerd:
* Vroege inkten (prehistorisch): De vroegste vormen waren waarschijnlijk natuurlijke pigmenten gemengd met een bindmiddel. Houtskool, oker en andere aardepigmenten werden gebruikt om markeringen op grotwanden en andere oppervlakken te creëren. Dit waren technisch gezien geen "inkten" in de moderne zin van het woord, maar ze vertegenwoordigen de voorloper van de inkttechnologie. Het bindmiddel kan speeksel, dierlijke vetten of andere organische stoffen zijn geweest.
* Oude inkten (Mesopotamië, Egypte, China): Rond 3000 vGT ontwikkelden verschillende beschavingen onafhankelijk van elkaar geavanceerdere inkten. De Egyptenaren gebruikten voor hun hiërogliefen carbonzwart vermengd met Arabische gom, waardoor een soort roetinkt ontstond. Mesopotamische beschavingen gebruikten soortgelijke materialen. In China werd rond 2500 vGT inkt gemaakt van lampzwart (roet van brandende olie) en dierlijke lijm, wat zich ontwikkelde tot de beroemde Oost-Indische inkt. De ontwikkeling van inkten liep parallel met de ontwikkeling van schrijfsystemen zelf.
* IJzergalinkt (oude wereld): Dit type inkt, dat op grote schaal in het Middellandse Zeegebied werd gebruikt, was een grote vooruitgang. Het werd gemaakt van ijzerzouten, looizuur (van eikengallen) en Arabische gom. Door de chemische reactie tussen het ijzer en het looizuur ontstond een donkere, permanente inkt. Deze methode bleef eeuwenlang een dominante technologie.
* Latere ontwikkelingen: Door de geschiedenis heen zijn er veel verfijningen en variaties aangebracht in de inktformuleringen, waaronder het gebruik van verschillende pigmenten, bindmiddelen en oplosmiddelen. De uitvinding van de drukpers stimuleerde verdere innovatie in de inkttechnologie, waarbij inkten nodig waren die duurzamer waren, goed vloeiden en aan verschillende oppervlakken hechtten. Moderne inkten zijn vaak complexe formuleringen waarbij gebruik wordt gemaakt van synthetische pigmenten en harsen.
Kortom, er is niet één uitvinder of moment van ontdekking. Inkttechnologie ontstond geleidelijk door experimenten en het inventieve gebruik van gemakkelijk verkrijgbare materialen in talloze culturen, waarbij elke cultuur voortbouwde op eerdere tradities en technieken voor het maken van inkt ontwikkelde om aan hun behoeften te voldoen. |