In de begindagen van personal computing waren CRT-monitoren (kathodestraalbuis) het standaard weergaveapparaat. Deze monitoren waren omvangrijk en zwaar, en hadden veel kracht nodig om te kunnen werken. Ze produceerden echter ook een beeld van zeer hoge kwaliteit en waren relatief goedkoop.

Naarmate LCD-monitoren (liquid crystal display) betaalbaarder en breder beschikbaar werden, begonnen CRT-monitoren uit de gratie te raken. LCD-monitoren zijn veel lichter en compacter dan CRT-monitoren, en ze hebben niet zoveel stroom nodig om te werken. Ze produceren echter ook een beeld van lagere kwaliteit en kunnen duurder zijn.

In sommige gevallen kan het nog steeds de voorkeur hebben om een ​​CRT-monitor te gebruiken boven een LCD-monitor. CRT-monitoren zijn bijvoorbeeld beter geschikt voor gaming en andere toepassingen die een snelle responstijd vereisen. Bovendien kunnen CRT-monitoren een breder scala aan kleuren produceren dan LCD-monitoren.

Voor de meeste algemene toepassingen zijn LCD-monitoren echter de betere keuze. Ze zijn betaalbaarder, draagbaarder en produceren een beeld van goede kwaliteit.

Hier volgen enkele specifieke voorbeelden van situaties waarin het wellicht de voorkeur verdient een CRT-monitor te gebruiken:

* Gamen: CRT-monitoren hebben een snellere responstijd dan LCD-monitoren, waardoor ze beter geschikt zijn voor gaming.

* Videobewerking: CRT-monitoren kunnen een breder scala aan kleuren produceren dan LCD-monitoren, waardoor ze beter geschikt zijn voor videobewerking.

* Grafisch ontwerp: CRT-monitoren kunnen een beeld van hogere kwaliteit produceren dan LCD-monitoren, waardoor ze beter geschikt zijn voor grafisch ontwerp.

Over het algemeen zijn CRT-monitoren nog steeds een goede optie voor bepaalde specifieke toepassingen. Voor de meeste algemene toepassingen zijn LCD-monitoren echter de betere keuze.