* Kosten: Secundaire opslag (zoals flashgeheugen of harde schijven) verhoogt de totale kosten van het apparaat. Voor veel ingebedde systemen, vooral de goedkope (denk aan eenvoudige sensoren of apparaten), worden de extra kosten niet gerechtvaardigd door de noodzaak.

* Stroomverbruik: Secundaire opslag, vooral draaiende harde schijven, verbruikt aanzienlijk stroom. Ingebouwde apparaten, vooral apparaten die op batterijen werken, moeten het stroomverbruik minimaliseren voor een lange levensduur. Flash-geheugen is in dit opzicht beter, maar voegt nog steeds overhead toe in vergelijking met helemaal geen secundaire opslag.

* Beperkingen qua grootte en gewicht: Bij sommige embedded systemen zijn omvang en gewicht kritische factoren. Het toevoegen van een secundair opslagapparaat, zelfs een kleine flashchip, kan de fysieke voetafdruk van het apparaat vergroten.

* Eenvoud en betrouwbaarheid: Hoe minder componenten, hoe eenvoudiger en betrouwbaarder het apparaat. Het verwijderen van secundaire opslag vereenvoudigt het ontwerp, vermindert de potentiële storingspunten en draagt ​​bij aan een robuuster systeem. Gegevenspersistentie wordt op een andere manier afgehandeld, vaak via niet-vluchtig geheugen dat rechtstreeks in de microcontroller is geïntegreerd of via andere methoden.

* Toepassingsvereisten: Veel embedded systemen werken op eenvoudige, voorspelbare manieren en voeren vaak één enkele, repetitieve taak uit. Mogelijk hebben ze niet de permanente opslagcapaciteit van een secundaire schijf nodig. Het programma en de gegevens kunnen permanent worden opgeslagen in ROM (Read-Only Memory), flash-geheugen (fungeert als primaire en secundaire opslag, maar met een beperkte capaciteit), of zelfs opgeslagen in de configuratie-instellingen van het apparaat.

In plaats van te vertrouwen op secundaire opslag, gebruiken embedded systemen vaak alternatieve benaderingen voor datapersistentie, zoals:

* Niet-vluchtig geheugen (NVRAM): Dit type geheugen bewaart gegevens, zelfs als de stroom uitvalt.

* Flash-geheugen: Kan worden gebruikt voor zowel programma- als gegevensopslag, maar heeft beperkte schrijfcycli en kan na verloop van tijd verslijten.

* EEPROM (elektrisch wisbaar programmeerbaar alleen-lezen geheugen): Maakt het mogelijk om gegevens elektrisch te schrijven en te wissen.

* Externe gegevensregistratie: Sommige systemen verzenden gegevens naar een externe server of andere opslaglocatie.

Samenvattend kan worden gezegd dat de afwezigheid van secundaire opslag in sommige embedded systemen een ontwerpkeuze is die wordt bepaald door kosten, energieverbruik, omvang, betrouwbaarheid en applicatiebehoeften. Het is geen inherente beperking van ingebedde apparaten zelf.