* SATA (Seriële ATA): Dit is een veelgebruikte interface voor moderne harde schijven. Gegevens worden serieel overgedragen met behulp van een paar differentiële signaallijnen (verzenden en ontvangen) om ruis te minimaliseren. Naast de datalijnen gebruikt SATA ook lijnen voor kloksynchronisatie, stroom- en besturingssignalen. De signalen worden digitaal gecodeerd.

* SAS (Serial Attached SCSI): Net als SATA maakt SAS ook gebruik van seriële signalering. Het biedt hogere prestaties en geavanceerdere functies dan SATA, maar het onderliggende principe van het gebruik van differentiële paren voor gegevensoverdracht blijft hetzelfde.

* NVMe (niet-vluchtig geheugen Express): Deze interface, die voornamelijk wordt gebruikt met SSD's (solid-state drives), maar in toenemende mate ook met sommige HDD's (harde schijven), maakt gebruik van de PCIe-bus (Peripheral Component Interconnect Express). PCIe maakt gebruik van meerdere differentiële paren voor gegevensoverdracht, samen met besturings- en kloklijnen. De details zijn afhankelijk van de PCIe-generatie (bijvoorbeeld PCIe 3.0, PCIe 4.0). De gegevensoverdracht is zeer snel en maakt gebruik van geavanceerde signaleringstechnieken.

* Oudere interfaces (minder gebruikelijk): Oudere schijven gebruiken mogelijk Parallel ATA (PATA of IDE), dat meerdere parallelle datalijnen gebruikt, en SCSI (Small Computer System Interface), dat ook parallelle lijnen gebruikt. Deze zijn grotendeels achterhaald in moderne systemen.

Kortom:er is geen eenduidig ​​antwoord. De "lijnen" zijn feitelijk signaalpaden binnen een gedefinieerde interface (SATA, SAS, NVMe, etc.). Deze interfaces maken gebruik van differentiële signaleringstechnieken voor betrouwbare gegevensoverdracht over verschillende aantallen fysieke draden, met extra lijnen voor stroom-, besturings- en kloksignalen.