Er zijn verschillende belangrijke aspecten van warmteopslag:

* Methode: Warmte kan in verschillende vormen worden opgeslagen, waaronder voelbare warmte (het verhogen van de temperatuur van een materiaal), latente warmte (het absorberen van warmte tijdens een faseverandering, zoals het smelten van ijs) en thermochemische warmte (waarbij chemische reacties worden gebruikt om warmte op te slaan en vrij te geven).

* Materiaal: Verschillende materialen zijn geschikt voor verschillende warmteopslagmethoden. Voorbeelden hiervan zijn water (voelbare warmte), faseveranderingsmaterialen (PCM's) zoals zouten of paraffinewas (latente warmte) en verschillende chemische verbindingen (thermochemische warmte). De keuze hangt af van factoren als kosten, energiedichtheid, temperatuurbereik en levensduur.

* Toepassing: Warmteopslag heeft toepassingen in verschillende sectoren, waaronder:

* Verwarming en koeling van gebouwen: Het opslaan van zonnewarmte voor gebruik 's nachts of het opslaan van koele lucht voor koeling overdag.

* Industriële processen: Het opslaan van overtollige warmte uit industriële processen voor later gebruik, het verminderen van afval en het verbeteren van de efficiëntie.

* Integratie van hernieuwbare energie: Het opslaan van zonne- of geothermische energie voor consistente energieopwekking, zelfs als de bron intermitterend is.

* Stadsverwarmingsnetwerken: Centraal opgewekte warmte opslaan voor distributie naar gebouwen.

De effectiviteit van een warmteopslagsysteem wordt gemeten aan de hand van verschillende factoren, waaronder de energiedichtheid (de hoeveelheid opgeslagen warmte per volume- of massa-eenheid), de laad- en ontlaadsnelheid en de algehele efficiëntie (de hoeveelheid teruggewonnen warmte vergeleken met wat er is opgeslagen). De keuze voor de beste warmteopslagmethode is sterk afhankelijk van de specifieke toepassing en de daaraan gestelde eisen.