Positieve effecten (op specifieke bestandstoegang):

* Verkorte zoektijd: Wanneer bestanden gefragmenteerd zijn, moet de lees-/schrijfkop van de harde schijf (of SSD-controller in het geval van SSD-schijven) meerdere keren over de schijfplaat bewegen om toegang te krijgen tot verschillende delen van een enkel bestand. Defragmentatie vermindert deze "zoektijd", wat leidt tot sneller laden van individuele bestanden. Dit is vooral merkbaar bij HDD's (harde schijven).

Beperkte effecten (op de algehele computerprestaties):

* SSD's worden grotendeels niet beïnvloed: Solid State Drives (SSD's) hebben niet op dezelfde manier last van fragmentatie als HDD's. Hun architectuur zorgt voor veel snellere gegevenstoegang, ongeacht de bestandslocatie. Het defragmenteren van een SSD is over het algemeen niet nodig en kan zelfs de levensduur ervan verkorten.

* De algehele systeemimpact is gering: Hoewel snellere toegang tot bestanden gunstig is, hangt de algehele snelheid van een computer van veel factoren af, waaronder processorsnelheid, RAM, software-efficiëntie en netwerkconnectiviteit. De verbetering door defragmentatie kan merkbaar zijn voor individuele bestandsbewerkingen, maar het zal niet op magische wijze uw hele computer aanzienlijk sneller maken.

* Moderne besturingssystemen en bestandssystemen: Moderne besturingssystemen en bestandssystemen (zoals NTFS) zijn ontworpen om fragmentatie efficiënter aan te pakken dan oudere systemen. De impact op de prestaties van kleine fragmentatie is vaak verwaarloosbaar.

In het kort:

Defragmentatie kan de *snelheid van toegang tot individuele bestanden* verbeteren, vooral op HDD's met aanzienlijke fragmentatie. De impact ervan op de *algemene prestaties* van een moderne computer is echter over het algemeen klein, vooral als u een SSD of een goed onderhouden HDD met een modern besturingssysteem gebruikt. Het voordeel is vaak niet de moeite waard, tenzij u merkbaar trage laadtijden voor specifieke bestanden ervaart.