- Verminderde overhead van schijfruimte: Elk cluster neemt een vaste hoeveelheid schijfruimte in beslag, ongeacht hoeveel gegevens erin zijn opgeslagen. Als het aantal sectoren per cluster klein is, zal er minder verspilde schijfruimte zijn.

- Verbeterde prestaties voor kleine bestanden: Kleine bestanden worden in één cluster opgeslagen, wat betekent dat ze sneller toegankelijk zijn dan bestanden die over meerdere clusters verspreid zijn.

- Gereduceerde fragmentatie: Fragmentatie treedt op wanneer gegevens worden opgeslagen in niet-aaneengesloten clusters. Met een klein aantal sectoren per cluster is de kans kleiner dat bestanden gefragmenteerd raken.

Nadelen van het hebben van een klein aantal sectoren per schijfcluster:

- Verhoogde schijftoegangstijd: Omdat elk cluster kleiner is, kost het meer tijd om gegevens van een schijfcluster te lezen of te schrijven. Dit kan de prestaties van uw computer vertragen, vooral bij grote bestanden.

- Verhoogd geheugengebruik: Het besturingssysteem moet de locatie van elk cluster op schijf bijhouden. Met een klein aantal sectoren per cluster zijn er meer clusters om bij te houden, waardoor de hoeveelheid geheugen die het besturingssysteem gebruikt kan toenemen.

- Verminderde flexibiliteit: Met een klein aantal sectoren per cluster kunt u mogelijk niet de hoeveelheid gegevens opslaan die u nodig heeft in één cluster. Dit kan een probleem zijn bij grote bestanden, zoals videobestanden of databasebestanden.