De Domain Name System (DNS)-database is een hiërarchische en gedistribueerde database die informatie bevat over domeinnamen en hun bijbehorende IP-adressen. Het wordt gebruikt om domeinnamen om te zetten in IP-adressen, zodat apparaten op internet met elkaar kunnen communiceren.
Hier zijn enkele belangrijke kenmerken van de DNS-database:
- Hiërarchische structuur: De DNS-database is georganiseerd in een hiërarchische structuur, waarbij elk niveau van de hiërarchie een ander deel van een domeinnaam vertegenwoordigt. Het topniveaudomein (TLD) 'com' staat bijvoorbeeld bovenaan de hiërarchie, gevolgd door het domein op het tweede niveau 'example.com' en vervolgens door het domein op het derde niveau 'www.example.com'. .
- Gedistribueerde database: De DNS-database is een gedistribueerde database, wat betekent dat deze niet op één locatie is opgeslagen. In plaats daarvan is het verdeeld in zones, die worden beheerd door verschillende organisaties. Elke zone bevat de informatie over de domeinnamen die zich binnen die zone bevinden.
- Caching: DNS-servers cachen de informatie over domeinnamen en IP-adressen die ze onlangs hebben omgezet. Dit helpt de prestaties van DNS-zoekopdrachten te verbeteren, omdat de DNS-server de gezaghebbende DNS-server niet elke keer hoeft te vragen naar de informatie die nodig is.
- Recursie: DNS-servers kunnen recursie uitvoeren, wat betekent dat ze namens een client andere DNS-servers kunnen opvragen. Hierdoor kunnen DNS-servers domeinnamen omzetten die zich niet binnen hun eigen zone bevinden.
- Beveiliging: De DNS-database wordt beschermd door verschillende beveiligingsmaatregelen, waaronder DNSSEC, dat ongeautoriseerde wijzigingen in de database helpt voorkomen.
Kortom, de DNS-database is een hiërarchische, gedistribueerde, in de cache opgeslagen en beveiligde database die wordt gebruikt om domeinnamen om te zetten in IP-adressen op internet. |