Redundante authenticatie verwijst naar het gelijktijdig gebruiken van meerdere authenticatiemethoden om de identiteit van een gebruiker te verifiëren. Dit biedt een extra beveiligingslaag, waardoor het voor onbevoegden aanzienlijk moeilijker wordt om toegang te krijgen, zelfs als één authenticatiemethode in gevaar komt.
In plaats van alleen een wachtwoord te vereisen (single-factor authenticatie), kan redundante authenticatie bijvoorbeeld het volgende inhouden:
* Meervoudige authenticatie (MFA): Dit is de meest voorkomende vorm van redundante authenticatie. Het combineert verschillende methoden, zoals:
* Iets wat je weet: Wachtwoord, pincode, beveiligingsvragen.
* Iets wat je hebt: Beveiligingstoken, smartphone met authenticatie-app (bijv. Google Authenticator, Authy), smartcard.
* Iets wat je bent: Biometrische authenticatie zoals vingerafdruk, gezichtsherkenning of stemherkenning.
* Verschillende authenticatiesystemen gebruiken: Een systeem heeft mogelijk zowel een wachtwoord uit een interne map * als* een tweede wachtwoord of token van een afzonderlijke authenticatieprovider nodig.
Het belangrijkste voordeel van redundante authenticatie is de verbeterde beveiliging. Als één authenticatiemethode faalt of wordt omzeild, moeten de andere nog steeds worden voldaan voordat toegang wordt verleend. Dit vermindert het risico op ongeautoriseerde toegang aanzienlijk en beschermt gevoelige gegevens. Het kan echter ook de complexiteit voor gebruikers vergroten. Het vinden van de juiste balans tussen beveiliging en gebruikerservaring is cruciaal bij het implementeren van redundante authenticatie. |