Een binair bestand wordt net als elk ander bestand opgeslagen, maar met een cruciaal verschil:je gebruikt geen teksteditor. Teksteditors interpreteren de inhoud van het bestand als teksttekens, wat niet zou werken voor een binair bestand. In plaats daarvan moet u een programma gebruiken dat de binaire gegevens rechtstreeks begrijpt en verwerkt. Het opslagproces is afhankelijk van *hoe* de binaire gegevens worden gemaakt.
Hier volgt een overzicht van hoe binaire bestanden doorgaans worden opgeslagen, gecategoriseerd op basis van de gegevensbron:
1. Programmatisch (meest gebruikelijk):
Dit is de meest voorkomende manier. Een programma (geschreven in talen als C, C++, Java, Python, enz.) genereert de binaire gegevens en schrijft deze naar een bestand met behulp van bestands-I/O-functies.
* Voorbeeld (Python):
```python
with open("my_binary_file.bin", "wb") as f:# "wb" wordt geopend in binaire schrijfmodus
data =b"\x00\x01\x02\x03" # Voorbeeld van binaire gegevens (bytes letterlijk)
f.write(gegevens)
Of, voor een complexere datastructuur:
importstructuur
gegevens =(10, 20.5, "hallo")
packing_data =struct.pack("if5s", *data) # verpakken in binair formaat
met open("mijn_binaire_bestand.bin", "wb") als f:
f.write(verpakte_data)
```
* Andere talen: Equivalente functies bestaan in andere talen. In C zou je bijvoorbeeld functies gebruiken als `fopen`, `fwrite` en `fclose`.
2. Gespecialiseerde software gebruiken:
Veel toepassingen maken binaire bestanden als onderdeel van hun kernfunctionaliteit:
* Beeldeditors: Programma's zoals Photoshop, GIMP, enz. Sla afbeeldingen op in formaten zoals JPEG, PNG of TIFF, dit zijn binaire bestandsformaten.
* Audio-/video-editors: Software zoals Audacity, Adobe Premiere, enz., slaat audio en video op in binaire formaten zoals MP3, WAV, MP4, enz.
* Databasesystemen: Databases zoals MySQL, PostgreSQL, enz. slaan gegevens op in binaire formaten.
* Compilers/linkers: Deze tools produceren uitvoerbare bestanden (`.exe`, `.dll`, enz.), dit zijn binaire bestanden die machine-instructies bevatten.
In deze gevallen handelt de software het opslagproces intern af. U heeft geen directe interactie met de binaire gegevens; u gebruikt de functionaliteit "Opslaan als" of "Exporteren" van de applicatie.
Belangrijke overwegingen:
* Bestandsextensie: Hoewel dit niet strikt wordt afgedwongen, is het gebruik van een beschrijvende bestandsextensie (bijvoorbeeld `.bin`, `.dat`, `.img`, `.exe`) cruciaal om het bestandstype aan te geven en verwarring te voorkomen.
* Binaire schrijfmodus: Open het bestand altijd in de binaire schrijfmodus ("wb" in Python, "rb" voor lezen). Het openen in tekstmodus kan de gegevens beschadigen.
* Gegevensstructuur: Als u programmatisch een binair bestand maakt, heeft u een manier nodig om het later terug te lezen. U moet de structuur van de gegevens kennen (bijvoorbeeld hoeveel bytes elk stukje informatie vertegenwoordigen) om de gegevens correct te kunnen interpreteren.
Kortom, bij het opslaan van een binair bestand gaat het niet om een specifieke 'opslaan'-methode, maar om het gebruik van de juiste tools en technieken om de onbewerkte binaire gegevens naar een bestand te schrijven. Het "opslaan" wordt uitgevoerd door de onderliggende I/O-functies van bestanden die door uw programmeertaal of applicatie worden geleverd. |