1. Misdaden tegen computers: Deze richten zich op het computersysteem zelf, met als doel het te beschadigen, te verstoren of uit te schakelen.

* Malware-aanvallen: Hierbij wordt schadelijke software zoals virussen, wormen, Trojaanse paarden, ransomware en spyware gebruikt om computers en netwerken te infecteren. Virussen repliceren zichzelf, wormen verspreiden zich onafhankelijk, Trojaanse paarden vermommen zich als legitieme software, ransomware versleutelt gegevens waarvoor losgeld wordt gevraagd en spyware houdt de activiteiten van gebruikers in de gaten.

* Denial-of-Service (DoS) en Distributed Denial-of-Service (DDoS)-aanvallen: Deze overbelasten een computersysteem of netwerk met verkeer, waardoor het niet meer beschikbaar is voor legitieme gebruikers. Bij DDoS-aanvallen worden meerdere aangetaste computers (een botnet) gebruikt om de aanval te versterken.

* Hacken: Ongeautoriseerde toegang tot computersystemen of netwerken. Dit kan variëren van eenvoudige pogingen om kwetsbaarheden op te sporen tot geavanceerde inbraken die bedoeld zijn om gegevens te stelen of controle over het systeem te krijgen. Vaak gaat het hierbij om het exploiteren van kwetsbaarheden in software.

* SQL-injectie: Deze aanval richt zich op databasegestuurde websites door kwaadaardige SQL-code in invoervelden te injecteren, waardoor aanvallers gegevens uit de database kunnen manipuleren of stelen.

* Phishing: Hierbij wordt geprobeerd gebruikers te misleiden om gevoelige informatie (zoals wachtwoorden en creditcardgegevens) vrij te geven via misleidende e-mails, websites of andere vormen van communicatie.

2. Misdrijven waarbij computers worden gebruikt: Deze gebruiken computers als hulpmiddel om andere misdaden te plegen.

* Cyberstalking: Het gebruiken van elektronische communicatie om iemand lastig te vallen, te bedreigen of te intimideren.

* Onlinefraude: Dit omvat verschillende plannen om individuen of organisaties te misleiden voor financieel gewin. Voorbeelden hiervan zijn identiteitsdiefstal, creditcardfraude, online veilingfraude en fraude met voorschotten (bijvoorbeeld oplichting met Nigeriaanse prinsen).

* Uitbuiting van kinderen: Het gebruik van computers voor het maken, verspreiden of bezitten van materiaal over seksueel kindermisbruik.

* Diefstal van intellectueel eigendom: Het illegaal kopiëren, verspreiden of gebruiken van auteursrechtelijk beschermd materiaal, software of bedrijfsgeheimen. Hieronder vallen ook piraterij en namaak van software.

* Financiële misdaden: Het gaat hierbij om het gebruik van computers om financiële misdrijven te plegen, zoals het witwassen van geld, fraude met effecten en belastingontduiking.

* Cyberterrorisme: Het gebruik van computers en netwerken om kritieke infrastructuur te ontwrichten of wijdverbreide schade te veroorzaken. Het kan hierbij gaan om aanvallen op elektriciteitsnetwerken, financiële instellingen of overheidssystemen.

3. Misdaden gefaciliteerd door computers: Dit zijn misdaden die gemakkelijker of efficiënter worden gemaakt door het gebruik van computers.

* Datalekken: Ongeoorloofde toegang tot en diefstal van gevoelige persoonlijke of bedrijfsgegevens. Vaak gaat het daarbij om hacking of social engineering.

* Spammen: Het verzenden van ongevraagde bulk-e-mails, vaak voor reclame- of phishing-doeleinden.

* Online afpersing: Dreigen met het openbaar maken van gevoelige informatie of het toebrengen van schade, tenzij er een betaling wordt gedaan.

Dit is geen uitputtende lijst en er ontstaan ​​voortdurend nieuwe vormen van computercriminaliteit naarmate de technologie evolueert. De wettelijke definities en straffen die aan deze misdaden zijn verbonden, variëren ook afhankelijk van het rechtsgebied. De grenzen tussen deze categorieën kunnen ook vervagen, waarbij een enkele handeling mogelijk onder meerdere classificaties valt.