Er zijn duizenden computervirussen en er worden voortdurend nieuwe gecreëerd. Het is onmogelijk om ze allemaal op te sommen. Enkele historisch belangrijke en/of beruchte voorbeelden zijn echter:
* Hersenen: Een van de vroegst bekende pc-virussen.
* Klimplant: Een vroeg zelfreplicerend programma (hoewel technisch gezien geen virus volgens moderne definities).
* Elk Cloner: Een Apple II-virus dat zich via diskettes verspreidt.
* Melissa: Een e-mailvirus dat zich in 1999 snel verspreidde.
* IK HOU VAN JE (Love Bug): Een wijdverspreid e-mailvirus dat aanzienlijke schade heeft aangericht.
* Code Rood: Een worm die zich richtte op webservers.
* Nimda: Nog een belangrijke worm die misbruik maakte van kwetsbaarheden in verschillende software.
* Sobig: Een massamailingworm die zich snel verspreidde.
* Conficker: Een worm die miljoenen computers heeft geïnfecteerd.
* Stuxnet: Een geavanceerde worm, vermoedelijk door de staat gesponsord, gericht op Iraanse nucleaire installaties.
* WannaCry: Een ransomware-aanval die ziekenhuizen en andere organisaties over de hele wereld lamlegde.
* NietPetya: Opnieuw een verwoestende ransomware-aanval die miljarden dollars aan schade veroorzaakte.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden, en er bestaan er nog veel meer, gecategoriseerd op basis van hun infectiemethode (bijvoorbeeld opstartsector, macro, bestandsinfector), hun lading (bijvoorbeeld gegevensvernietiging, gegevensdiefstal, ransomware) en hun doelwit (bijvoorbeeld specifieke besturingssystemen, soorten bestanden). De namen weerspiegelen vaak de bedoelingen van de maker van het virus (soms gekscherend) of de effecten van het virus. Moderne malware maakt vaak gebruik van verduisteringstechnieken om de ware identiteit ervan te verbergen, waardoor het lastig wordt om individuele bedreigingen op te sporen en te benoemen. |