1. Film laden: De filmstrip, doorgaans 35 mm of kleiner, wordt in de kijker geladen. Dit houdt meestal in dat de film in een daarvoor bestemde sleuf of cassette wordt geplaatst, waarbij ervoor wordt gezorgd dat de gaten in de tandwielen correct zijn uitgelijnd.

2. Lichtbron: Een kleine, meestal ingebouwde, gloeilamp of LED verlicht de film van achteren. Dit is cruciaal voor het zichtbaar maken van de beelden. Het licht wordt meestal verspreid om harde schaduwen te voorkomen en de beeldhelderheid te verbeteren.

3. Lenssysteem: Een eenvoudig lenssysteem vergroot het beeld op de film, waardoor het groot genoeg wordt om comfortabel te kunnen bekijken. De vergroting staat meestal vast, hoewel sommige kijkers mogelijk een instelbare vergroting hebben.

4. Weergavescherm: Het vergrote beeld wordt geprojecteerd op een matglas of doorschijnend scherm. Dit scherm verspreidt het licht, waardoor de beeldhelderheid verder wordt verbeterd en verblinding wordt verminderd.

5. Filmvooruitgang: De meeste filmkijkers hebben een mechanisme om de film vooruit te laten bewegen, waardoor de gebruiker elk frame opeenvolgend kan bekijken. Vaak is dit een eenvoudige handslinger of hendel.

6. Focus: Eenvoudigere kijkers hebben een vaste focus, terwijl meer geavanceerde modellen een zekere mate van focusaanpassing mogelijk maken.

Kort gezegd is een filmviewer een eenvoudig optisch apparaat dat een lichtbron, lens en scherm gebruikt om beelden te vergroten en weer te geven op een filmstrip. Het is een low-tech maar effectieve manier om film te bekijken zonder dat je een projector of een donkere kamer nodig hebt.