* Hardwarebronnen: Het besturingssysteem fungeert als tussenpersoon tussen de gebruiker en de hardwarecomponenten van de computer. Dit omvat:

* Processor (CPU): Inplannen welke programma's wanneer draaien, meerdere processen tegelijk beheren (multitasking).

* Geheugen (RAM): Het toewijzen en vrijgeven van geheugen aan programma's, het beheren van virtueel geheugen zodat programma's meer geheugen kunnen gebruiken dan fysiek beschikbaar is.

* Opslagapparaten (harde schijven, SSD's): Bestanden en mappen beheren, gegevens naar deze apparaten lezen en schrijven.

* Invoer-/uitvoerapparaten (toetsenbord, muis, printer, monitor): Het verwerken van invoer van apparaten en het verzenden van uitvoer naar hen.

* Netwerkinterfacekaart (NIC): Beheer van netwerkverbindingen en communicatie.

* Softwarebronnen: Het besturingssysteem beheert ook softwarecomponenten en hun interacties. Dit omvat:

* Processen: Starten, stoppen en beheren van de uitvoering van programma's.

* Bestanden: Bestanden ordenen, opslaan en ophalen.

* Beveiliging: Controle van de toegang tot systeembronnen en bescherming tegen ongeautoriseerde toegang.

* Gebruikersinterface (UI): Het biedt gebruikers een manier om met de computer te communiceren, of het nu een grafische gebruikersinterface (GUI) of een opdrachtregelinterface (CLI) is.

In wezen biedt het besturingssysteem een ​​stabiele, consistente en efficiënte omgeving voor het uitvoeren van applicaties en het gebruiken van de computerbronnen. Zonder besturingssysteem zou de meeste computerhardware onbruikbaar zijn.