* Organisatie: Windows organiseert bestanden en mappen in een hiërarchische structuur (mappen binnen mappen), waardoor u ze gemakkelijk kunt vinden en beheren. Deze structuur maakt gebruik van een specifiek bestandssysteem (zoals NTFS of FAT32) om te definiëren hoe gegevens fysiek worden opgeslagen en geopend.

* Naamgeving en identificatie: Het wijst unieke namen toe aan bestanden en mappen, waardoor gebruikers specifieke gegevens kunnen identificeren en openen. Het beheert ook bestandsextensies, die het bestandstype en het bijbehorende programma aangeven.

* Opslagbeheer: Windows zorgt voor de toewijzing en de toewijzing van opslagruimte op harde schijven, SSD's en andere opslagapparaten. Het houdt bij welke bestanden waar zijn opgeslagen en beheert de vrije ruimte.

* Toegangscontrole: Windows biedt mechanismen om te bepalen welke gebruikers of programma's toegang hebben tot specifieke bestanden en mappen (lees-, schrijf-, uitvoerrechten). Dit is cruciaal voor de veiligheid.

* Bestandssysteeminteractie: Het biedt een interface waarmee toepassingen kunnen communiceren met het bestandssysteem. Applicaties gebruiken de services van het besturingssysteem om bestanden te maken, lezen, schrijven, verwijderen en verplaatsen, zonder dat ze de onderliggende fysieke opslaggegevens rechtstreeks hoeven te beheren.

* Gegevensintegriteit: Windows bevat mechanismen om de gegevensintegriteit te garanderen, zoals foutdetectie en -correctie, journaling (om gegevensconsistentie tijdens crashes te garanderen) en controles van het bestandssysteem om corruptie op te sporen en te herstellen.

In wezen fungeert Windows als intermediair tussen de gebruiker/applicaties en de fysieke opslag, waardoor de complexiteit van opslagbeheer op laag niveau wordt weggenomen en een gebruiksvriendelijke en veilige omgeving voor bestandsbeheer wordt geboden.