Ik. Kerncomponenten van het besturingssysteem:

* Kernel: Het hart van het besturingssysteem, dat hardwarebronnen, processen en geheugen beheert. Het is het laagste niveau en communiceert rechtstreeks met de hardware.

* Leidinggevende: Een reeks services en stuurprogramma's die boven de kernel zitten en essentiële systeemfuncties leveren. Dit omvat zaken als de I/O Manager, Memory Manager en Process Manager.

* Hardware Abstractielaag (HAL): Abstraheert de hardware van de kernel, waardoor het besturingssysteem op verschillende hardwareconfiguraties kan draaien zonder dat er aanzienlijke codewijzigingen nodig zijn.

* Apparaatstuurprogramma's: Software waarmee het besturingssysteem kan communiceren met hardwareapparaten (printers, grafische kaarten, enz.).

* Bestandssysteem: Beheert bestanden en mappen op opslagapparaten (harde schijven, SSD's, enz.). Voorbeelden hiervan zijn NTFS en FAT32.

II. Op gebruikers gerichte componenten:

* Shell: De interface waarmee gebruikers communiceren met het besturingssysteem. Dit kan de opdrachtprompt (cmd.exe), PowerShell of de grafische gebruikersinterface (GUI) – Windows Verkenner zijn.

* GUI (grafische gebruikersinterface): De visuele interface met vensters, pictogrammen, menu's en aanwijzers. Het is afhankelijk van bibliotheken zoals GDI (Graphics Device Interface) en User32.

* Toepassingen: Programma's die binnen de Windows-omgeving draaien, variërend van eenvoudige hulpprogramma's tot complexe softwaresuites.

III. Ondersteunende componenten:

* Systeembibliotheken (DLL's): Dynamic Link Libraries met herbruikbare code die door applicaties wordt gebruikt.

* Registraties: Een hiërarchische database waarin configuratie-instellingen voor het besturingssysteem en applicaties worden opgeslagen.

* Diensten: Achtergrondprocessen die functionaliteit bieden, zelfs als geen enkele gebruiker actief met het systeem communiceert (bijvoorbeeld printspooler, updateservice).

* Beveiligingssubsysteem: Dwingt beveiligingsbeleid af, beheert gebruikersaccounts en beschermt het systeem tegen ongeoorloofde toegang. Bevat componenten zoals de Local Security Authority (LSA).

* Netwerkstapel: Hiermee kan de computer verbinding maken met netwerken, communiceren met andere computers en toegang krijgen tot internetbronnen.

IV. Optionele/add-on componenten:

* .NET Framework (of .NET): Een softwareframework voor het ontwikkelen en uitvoeren van applicaties.

* Windows-subsysteem voor Linux (WSL): Maakt het uitvoeren van Linux-distributies binnen Windows mogelijk.

* Virtuele machines (bijvoorbeeld Hyper-V): Maakt het uitvoeren van andere besturingssystemen binnen Windows mogelijk.

Dit is geen uitputtende lijst, aangezien Windows ongelooflijk complex is. Het behandelt echter de belangrijkste componenten en hun algemene functies. De specifieke implementatiedetails kunnen variëren per Windows-versie.