Technisch gezien kunt u zoveel opdrachten aan elkaar ketenen als u wilt , zolang:

* uw systeembronnen staan ​​het toe: U hebt voldoende geheugen- en verwerkingskracht nodig om de complexe pijplijn af te handelen.

* De uitvoer van elke opdracht is compatibel met de invoer van de volgende: De uitvoer van `ls -l` kan bijvoorbeeld worden gepipt in` grep file.txt` omdat de uitvoer van `ls -l` bestandsnamen omvat die` grep` kunnen zoeken.

Het wordt echter in het algemeen aanbevolen om pijpleidingen beknopt en leesbaar te houden voor onderhoudbaarheid.

Lange pijpleidingen kunnen worden:

* Moeilijk te debuggen: Het kan moeilijk zijn om de bron van fouten in een lange keten van commando's te isoleren.

* Moeilijk te begrijpen: Complexe pijpleidingen kunnen onleesbaar en verwarrend worden.

Overweeg in plaats van overmatig lange pijpleidingen te maken:

* het doorbreken van de taak in kleinere, beter beheersbare stappen.

* Shell -scripts gebruiken om de opdrachten te organiseren en ze herbruikbaar te maken.

* het gebruik van tools zoals `xargs` om de uitvoer van een opdracht in batches te verwerken.

Uiteindelijk is de beste aanpak om prioriteit te geven aan de duidelijkheid en onderhoudbaarheid boven het eenvoudig maximaliseren van het aantal opdrachten in een pijplijn.