* vervanging, niet uitvoering: `exec` voert * een nieuw programma niet uit in traditionele zin. Het * vervangt * de afbeelding van het huidige proces door de afbeelding van het nieuwe programma. Dit betekent dat het originele proces in wezen verdwijnt en het nieuwe programma zijn plaats inneemt.

* Directe besturingsoverdracht: De `exec` -systeemoproep rechtstreeks transfers controle naar het nieuwe programma zonder terug te keren naar de beller. Het is alsof het oorspronkelijke proces "verwisit" is voor de nieuwe.

Voorbeeld:

`` `C

#include

int main () {

// Probeer het huidige proces te vervangen door "LS -L"

if (execlp ("ls", "ls", "-l", null) ==-1) {

// bereik dit alleen als execlp faalt

Perror ("ExecLP mislukt");

retourneer 1;

}

// Deze lijn zal nooit worden bereikt

printf ("Dit wordt nooit afgedrukt. \ n");

retourneer 0;

}

`` `

Waarom `exec` nuttig is

* Efficiëntie: Het vermijdt de overhead van het creëren van een nieuw proces en het beheren van de geheugenruimte.

* Directe controle: Biedt een mechanisme voor een proces om naadloos over te gaan naar een ander programma.

Key Points

* `exec` varianten (` execl`, `execv`,` execlp`, `execvp`) hebben allemaal hetzelfde gedrag in termen van retourwaarden.

* Als `exec` mislukt (bijvoorbeeld bestand niet gevonden, toestemmingsproblemen), retourneert het` -1` en stelt het `errno` in om de fout aan te geven.

* Om een ​​programma een ander te laten uitvoeren en vervolgens door te gaan, moet u 'vork' gebruiken om een ​​onderliggende proces te maken voordat u 'exec' in het kind belt.

Laat het me weten als je nog andere vragen hebt over `exec` of processen in Unix!